Χαμένη ψυχή

Δεν είσαι φίλε κι ούτε είμαι κάτι δα μεγάλο

έτσι μικρούς μάς έχει φτιάξει και μας θέλει η ζωή

κι αν είναι κάτι που χωρίζει τον ένα από τον άλλο

είναι η αγάπη που κρατάει στην ψυχή

μα προτιμότερο είναι να σαι μια ψυχή χαμένη

από το να σαι ένα χαμένο κι αδιόρθωτο κορμί

γιατί όταν φεύγουμε και πάμε κάτι πίσω μένει

για να θυμίζει πως περάσαμε από κει

κάτι απροσδιόριστο, μια αύρα, μια σκιά στο δρόμο

που δεν ανήκει ούτε σε δέντρο, ούτε σε πλάσμα ζωντανό

μια μελωδία μες τη χάβρα, ένα φως στον τρόμο

απ το βαθύ μας κέντρο ως τον ουρανό

δεν είσαι φίλε και δεν είμαι κάτι δα μεγάλο

όπως δεν είσαι και δεν είμαι του πεταματού

κάποιοι δεν βλέπουν ούτε ένα τ ουρανού σινιάλο

 κι άλλοι το βλέπουνε παντού

μα προτιμότερο είναι να σαι μια ψυχή χαμένη

από το να σαι ένα χαμένο κι αδιόρθωτο κορμί

γιατί όταν φεύγουμε και πάμε κάτι πίσω μένει

για να θυμίζει πως περάσαμε από κει

κάτι απροσδιόριστο, μια αύρα, μια σκιά στο δρόμο

που δεν ανήκει ούτε σε δέντρο, ούτε σε πλάσμα ζωντανό

μια μελωδία μες τη χάβρα, ένα φως στον τρόμο

απ το βαθύ μας κέντρο ως τον ουρανό