Το μικρό σπίτι στο σκοτάδι

Χτύπησαν στης Ελένης χθες, το βράδυ οι αλήτες

κλείσε καλά το σπίτι σου, γυρνούν οι λωποδύτες

στρίψε στις πόρτες τα κλειδιά, σφράγιστα παραθύρια

βάλε και κάγκελα ειδικά, έχουν και αντικλείδια

άφηνε ανοιχτό το φως κι ένα ραδιοφωνάκι

σαν έρθει ο κακοποιός, πάντα ν ακούει κάτι

κι αν είσαι εσύ να μου χτυπάς τρεις για να καταλάβω

απ το ματάκι όταν κοιτώ μοιάζεις με κάποιον Σλάβο

Αν σου χτυπούν για έρανο ποτέ να μην ανοίξεις

ή δήθεν από τον ΟΤΕ λογαριασμό να δείξεις

επίμονα όταν κοιτάς καμιά ηλικιωμένη

μαύρα γυαλιά να μη φοράς, φοβάται η καημένη

τον θερμοσίφωνα ανοιχτό ποτέ να μην ξεχάσεις

κλείσε το μάτι το μικρό ποτέ φωτιά μην πιάσεις

γιατί αν πιάσεις πυρκαγιά από χείλη σε χείλη

θα μαθευτεί στη γειτονιά, θα γίνουμε ρεζίλι

τώρα που ο Μπουτάρης βρε έκλεισε όλα τα φώτα

κι η γειτονιά σκοτείνεψε σαν τα χρόνια τα πρώτα

μοιάζει με μια παλιά σειρά που οι σκύλοι αλυχτούνε

στη γειτονιά μας τα παλιά τα χρόνια πάλι ζούμε

οικονομία από το φως, δεν κάνουν βρε Μπουτάρη

έλεγα εναλλακτικός ήσουν που να σε πάρει

τώρα θα πεις πως διώχνονται έτσι και τα κουνούπια

όπως και νάχει εσύ ποτέ δεν μπαίνεις σε καλούπια

μέχρι και ένας τραβεστί ήρθε και τους τσαντίζει

μα έχει πλάτες παλαιστή και κάποιον τους θυμίζει

οι άντρες τον φοβούνται και πηγαίνουν τοίχο τοίχο

κι ο χρυσαυγίτης λέει πως: «κάπου θα το πετύχω»

τι παλικάρια είναι αυτοί οι χρυσαυγίτες όλοι

τέσσερις τέσσερις μαζί, πάντα σφιχτά οι κώλοι

σαν βρίσκουν γέρο τον περνούν στο άλλο πεζοδρόμιο

κι όλο τους βλέπεις συζητούν  όμοιος πάντα μ όμοιο

σπίτι μικρό στη σκοτεινιά, πάλαι ποτέ λιβάδι

ο τζο να ρίχνει πετονιά, η Λόρα χτυποκάρδι

κάθε Δευτέρα στο Youtube βλέπω ένα επεισόδιο

άρε Μπουτάρη σε καλό μας βγαίνει κάθε εμπόδιο

κι απ τον Σταθμό όταν περνάς, να είσαι ξυρισμένος

να μην σου κάνουν έλεγχο, σα να σουν κάνας ξένος

κι αν ο Μπουτάρης κατεβεί στις εκλογές, «φιλάκια»