Περσεφόνη

Βγάζει το λουλούδι της η Περσεφόνη

απ το αξιοθύμητο νερό

και μ ένα κλαδί την πλάτη της ματώνει

κάτω απ το αστέρι το εχθρικό

λούζονται στο φως ακίνητα τοπία

δίπλα στ ομιλητικό νερό

ψίθυρος αρχαίος σπέρνει αμφιβολία

στον κορινθιακό συλλαβισμό

στρογγυλά καμίνια, καίνε τον ασβέστη

διακοφτό φτερούγισμα μουγγό

κάπα καστιλιάνικη φορά στη ζέστη

ξεραμένο χρώμα στον καρπό

μυστική ερωμένη, καρφωμένο χτένι

μυρωδιά αλόγου στη βροχή

σώθηκε το κάστρο, "έπεσε" η Ελένη

κλέβει η Αερόπη τη μουγκή

 δώδεκα στρατιώτες σφίγγουνε τα χέρια

στον γιγαντιαίο τον κορμό

ταξιδιώτες από τα καμένα αστέρια

πέφτουν σαν σαϊτες στο νερό