Να κι ένας δρόμος που δεν πάει για Ιθάκη
που ήταν χείμαρρος παλιός στη ρεματιά
τότε που ήμουν σπουδαστής σ ένα ρυάκι
που την πληρότητα του απείρου μελετά
μέσα στα μάτια της ο τρόμος ο παμφάγος
της ερεθίζει τις πιο σκοτεινές πηγές
στις πουπουλένιες της φτερούγες ένας μάγος
κάνει βαριά την τρυφερότητα του χθες
το άλογό μου που της χάρισα ένα βράδυ
ήταν πουλάρι μιας παλατιανής αυγής
και στην κοιλιά του είχε του έρωτα σημάδι
να το ιππεύσεις και Ιθάκη να μη βρεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου