Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013

Οι δύο πλευρές του νόμου



Ο Σ.Μ είχε ζήσει ένα παράξενο συμβάν πριν από λίγες ημέρες, στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη. Ξαφνικά, μια μικρή ομάδα μικροπωλητών, με την οποία γνωριζότανε καλά, τέσσερα άτομα, φάσκιωσαν στα γρήγορα την πραμάτεια τους και εξαφανίστηκαν από προσώπου γης. Ο μεσήλικας παραξενεύτηκε πολύ επειδή ποτέ πριν δεν τους είχε δει να κάνουν κάτι τέτοιο και γιατί άλλωστε, αφού όπως ήξερε διέθεταν νόμιμη άδεια πώλησης των προϊόντων τους. Τελικά , επέστρεψαν και οι τέσσερις μετά από λίγες ημέρες τόσο μυστηριωδώς όσο είχαν φύγει. Ο Σ αναρωτήθηκε αν έπρεπε να τους ρωτήσει σχετικά με το ποια ανάγκη επιβίωσης τους εξανάγκασε να κομματιαστούν και να σκορπιστούν στους τέσσερις ανέμους. Που είχαν πάει έτσι ξαφνικά; Και γιατί το είχαν σκάσει, όντας νομοταγείς και συνεπείς με το νόμο; Ο μεσήλικας είχε κάνει εικασίες είχε παίξει με υποθέσεις. Υπήρχε μια μικρή χορδή μέσα του που παλλότανε για να μάθει όλη την αλήθεια σε σχέση με τους τέσσερις καθωσπρέπει μικροπωλητές, αλλά το γεγονός ότι ήταν πρόωρα συνταξιούχος και με μικρά ερείσματα συμπάθειας στο κοινό πάντοτε μείωνε κάπως την αξία της περιέργειάς του. Τελικά μια ημέρα βλέποντάς τους βυθισμένους σε ατέρμονες συζητήσεις αποφάσισε να τους ρωτήσει και το έκανε. Οι τέσσερις μικροπωλητές βρίσκονταν σε εξαιρετική υπερδιέγερση και φλυαρούσαν ασταμάτητα, όταν εισέβαλε με τακτ στη συζήτησή τους. Εκείνοι με τις όμορφες αγριοφωνάρες τους προσπάθησαν να αναφερθούν σε πράξεις του πρόσφατου παρελθόντος που τους οδήγησαν σε μια  ομηρία άνευ προηγουμένου από τις υπηρεσίες αδειοδοτήσεων του δήμου. Ο μεσήλικας τους αντιμετώπισε με εξαιρετικό σεβασμό γιατί γνώριζε ότι ήτανε βιοπαλαιστές με όλη τη σημασία της έννοιας. Η ανάμνηση ωστόσο τεσσάρων ανθρώπων να τυλίγουν όπως όπως την πραμάτεια τους μέσα σε μεγάλα λευκά πανιά και να χάνονται μέσα στο πολύβουο πλήθος τον σημάδεψε ανεξίτηλα. Αναρωτήθηκε όμως πόσο σκληρά μπορεί να είναι για ορισμένους νομοταγείς ανθρώπους αυτά τα κενά διαστήματα, κατά τα οποία περιμένουν να τελεσφορήσει με επίσημη σφραγίδα έγκρισης κάποια αίτησή τους προς το ελληνικό δημόσιο, όταν το μεροκάματο πρέπει να βγει και οι συνέπειες κάποιων ανόητων προστίμων μπορεί να είναι ανυπολόγιστες. ‘Όχι για πολιτικούς λόγους, σίγουρα, αλλά ούτε και προσπαθώντας να επιδιορθώσει με κλωστές υποκρισίας τον παρθενικό υμένα της κοινωνίας, ο μεσήλικας τους έδειξε μια άνευ προηγουμένου κατανόηση επεκτείνοντας με τη στάση του τα σύνορα του νόμου. Γιατί ήταν λες και μονάχα το σύμπαν είχε τότε στα μάτια του ξεκάθαρα όρια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου