Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

23 γράμματα

Αν έλεγα παιδί το "ρο", θα είχα πει όσα ποθούσα;
γιατί είχα τόσα για να πω, που πάντα μέσα μου κρατούσα
από την πρώτη τη στιγμή, προσπάθειες τόσες είχα κάνει
μα όλες σκόνταφταν εκεί που η γλώσσα έβρισκε ταβάνι

διάλεγα λέξεις "γάμα τα", χωρίς του "ρο" τον πόνο
με 23 γράμματα το Λύκειο τελειώνω
και ξαφνικά κατάλαβα πως άλλο δε μιλούσα
και κάτι θεοπάλαβα με πιάναν και αντιδρούσα

είπα θ αλλάξω οριστικά, κι αυτό θάταν το πρώτο
να πω το "ρο" μου καθαρά, σ αυτό δεν κάνω σκόντο
ασκήσεις γιόγκα ειδικές έκανα δέκα χρόνια
ανάσες διαφραγματικές, πιέσεις στα σαγόνια
 ορθοφωνία και ντικτέ με μια παλιά δασκάλα
μα αποτέλεσμα μηδέν ήταν το "ρο" μια στάλα

το 2000 άρχισε κάτι να τρεμοπαίζει
νιώθω ζωή στη γλώσσα μου κι ένα μικρούλι γρέζι
πως κάνει την προσπάθεια, φορώντας το σορτσάκι,
του Φώσκολου  ο ήρωας να βγει απ το καροτσάκι;

κι άμα ζητάτε να σας πω τώρα το μυστικό μου
πως είπα καθαρά το "ρο" κόντρα στο ριζικό μου
νομίζω πως ο έρωτας ήτανε η αιτία
νομίζω ήταν ο έρωτας η μόνη θεραπεία

Αχ το λειψό μου εκείνο "ρο" σαν παιδικό δοντάκι
πάνω στα κεραμίδια της τόριξα ένα βραδάκι
για να μπορέσω να της πω τα πιο όμορφά μου λόγια
μα το καλύτερό μου "ρο" δεν τ άκουσε ακόμα


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου