Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015

Σε αναζήτηση εύηχων πολιτικών λύσεων


Όσο και αν ηχούν  παράταιρα ή ανεπίκαιρα στα αυτιά κάποιων  οι απόψεις που θα ακολουθήσουν, θεωρώ ότι είναι πολύ μεγάλο σφάλμα για μια κυβέρνηση να προκαλεί με κάθε τρόπο την ασυνέχεια του κράτους. Με πλήρεις καταργήσεις και πλήρεις επαναφορές. Το έκαναν όλοι οι προηγούμενοι το κάνουν και οι τωρινοί. Κι ακόμη περισσότερο: όσοι το επιδίωξαν διαχρονικά έβρισκαν το βάλσαμο της αλήθειας στις απόλυτες και αδιαπραγμάτευτες θέσεις τους, και το μίασμα του λάθους στις αντίπαλες απόψεις, βάζοντας τελικά οι ίδιοι στο χέρι των επόμενων το σφουγγάρι της απόλυτης απαξίωσης και του δικού τους έργου.  Μακάρι λέω να εμφανιστεί κάποτε μια κυβέρνηση που δε θα βρίσκει όσα έκανε η προηγούμενη λανθασμένα. Και που θα συνεχίσει να κτίζει πάνω στα λίγα καλά που αφήνουν οι προκάτοχοί της, αποφεύγοντας να ανοίγει μέτωπα με το παρελθόν προς όφελος του μέλλοντος.

Η σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα μια εβδομάδα μετά τις εκλογές και την αλλαγή κυβέρνησης  για την επιτυχία της οποίας οφείλουμε όλοι να ελπίζουμε, είναι αρκετά θολή και δυσανάγνωστη. Με προβληματίζει ιδιαίτερα το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση δείχνει μια τρομακτική προσήλωση στους συμβολισμούς των πράξεών  αντί για την ουσία. Σα να πρόκειται με συμβολικές πράξεις να μοχλεύσει μια πιο φωτεινή πραγματικότητα. Και πολύ φοβάμαι ότι αυτή η εμμονή θα γίνει αργά η γρήγορα αντιληπτή κι από την άλλη μεριά του τραπεζιού που δε θα διστάσει ν απαντήσει κι αυτή με πράξεις συμβολικού χαρακτήρα που θα μοιάζουν να αφήνουν ικανοποιημένους τους πάντες. Μετονομασίες θεσμών, προγραμμάτων, πολιτικών. Να μετονομαστεί η Τρόικα σε τριμερή, το επόμενο μνημόνιο σε πρόγραμμα ανασυγκρότησης, να γίνουν και μερικές αποκαταστάσεις παλιότερων αδικιών και να συνεχίσουν τα πράγματα ως είχαν αλλά με πιο εύηχους και λιγότερο τρομακτικούς όρους να ταλανίζουν τη ζωή μας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου