Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015

Σε αναμονή εξελίξεων

Δεν μπορώ να πω ότι δε με αιφνιδίασε   ο προσωπικός τόνος του πρωθυπουργού κατά το τέλος της χθεσινής ομιλίας του, αν και αρκετές από τις προγραμματικές του δεσμεύσεις δεν ακούστηκαν για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινοβούλιο. Κι ούτε πως με άφησε ασυγκίνητο το προβλεπόμενο κάλεσμα δυνάμεων ακόμα και αντίπαλων που απηύθυνε ενόψει της δύσκολης διαπραγμάτευσης, αν και προσωπικά δε χρειαζόμουν καθόλου αυτή τη μετεξέλιξη της παπανδρεικής χροιάς στη φωνή του. Εξάλλου, η έκφραση ευαισθησίας και αδυναμίας από ένα πρωθυπουργό με τρομάζει πολύ λιγότερο από χίλιες αισιόδοξες διαβεβαιώσεις, επειδή καταλαβαίνω  ότι αυτός είναι ίσως ο μόνος τρόπος που διαθέτει ένας πολιτικός άνδρας για να καταστήσει τον κόσμο συμμέτοχο σε μια διαφαινόμενη μεγάλη προσπάθεια.. Προσωπικά μπορεί να διαφωνώ με πολλά και να κρατώ εκ φύσεως μικρό καλάθι, ιδιαίτερα σχετικά με τον ακήρυχτο πόλεμο ενάντια στο πελατειακό σύστημα,  αλλά η κάθε εκλεγμένη κυβέρνηση είναι κυβέρνηση όλων μας, θεωρώ. Κι επειδή ανήκω κι εγώ στο μέτωπο αυτών που περιμένουν να δουν προτού κρίνουν, προσωπικά ως πολίτης δίνω στην κυβέρνηση την πίστωση χρόνου που ως σήμερα της αρνούνται οι δανειστές μας.

 Αυτή την ώρα Δευτέρα η Μέρκελ  έχει συναντηθεί ήδη με τον Ομπάμα στον Λευκό Οίκο και  έχουν συζητήσει πρωτίστως το θέμα της Ουκρανίας, που επίσης μας αφορά. Οι πληροφορίες λένε ότι ενδιαμέσως μίλησαν  και για τη Ελλάδα, με τις δηλώσεις της Μέρκελ να μην αφήνουν να διαφαίνεται σκηνικό σύγκρουσης ενόψει eurogroup, αλλά μάλλον μια περιέργεια των ευρωπαίων σχετικά με το πρόγραμμα που θα καταθέσει ως αντιπρόταση σε δύο ημέρες η ελληνική πλευρά.. Δεν είμαι σίγουρος αν πρέπει να περιμένουμε κάτι θεαματικό από αυτή τη συνάντηση,  ή αν μοιάζει κάπως η αναμονή μας με παρωχημένες προσπάθειες αναμόχλευσης εξαρτήσεων και πολιτικών αντιστηλωμάτων. Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και στην καλύτερη εξέλιξη για την ελληνική πλευρά το μοντέλο που θα ακολουθηθεί θα είναι σχεδόν το ίδιο: δανεισμός έναντι δεσμεύσεων και αξιολόγηση της πορείας των συμφωνηθέντων. Άρα  μόνο ελάχιστα περιθώρια παράκαμψης του ασφυκτικού πλαισίου υπάρχουν. Το να καταφέρουμε να εφαρμόσουμε όμως ένα πρόγραμμα που να απηχεί αποκλειστικά ελληνικές προτάσεις, είναι από μόνο του μια τεράστια επιτυχία.


 Επίσης βρίσκω εξαιρετικά αποπροσανατολιστικό ένα κλίμα θετικής σπερμολογίας πληροφοριών που δεν επιβεβαιώνονται από καμία πλευρά.  Θεωρώ, όμως  ότι επειδή όλοι μας θα δοκιμαστούμε με κάποιο τρόπο στο επόμενο διάστημα, καλό είναι να αντιληφθούμε γρήγορα  ότι οι μόνες πραγματικές ελπίδες που μας αφορούν  βρίσκονται αποκλειστικά στα δικά μας χέρια, κι οι όποιες πολιτικές εξελίξεις πρέπει να λειτουργούν συμπληρωματικά σ αυτές.  . Κι επειδή  καμιά πολιτική απόφαση δεν μπορεί να αλλάξει πραγματικά το βιοτικό μας επίπεδο, όσο η αλλαγή του δικού μας προσωπικού κώδικα συμπεριφοράς και δεοντολογίας κι επειδή ακόμη κι αν τις λουστράρουν αυτές τις αποφάσεις ώστε να φανεί ότι κάτι εξανθρωπίζεται στην ασθμαίνουσα καθημερινότητά μας,  εμείς οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι για μεγάλες δυσκολίες και στην μια και στην άλλη περίπτωση, αλλά και να ελπίζουμε ότι κάτι καλό θα συμβεί, από τα δικά μας χειραφετημένα χέρια. Κάτι που θα αμβλύνει τις αντικρουόμενες ως τώρα εντυπώσεις, και θα μας βγάλει από τη φυλακή του σύγχρονου ραγιά, που δεν είναι μόνο ο άνθρωπος που εξαρτάται από δανεικά, αλλά κι εκείνος που περιμένει από άλλους να του φτιάξουν τις δικές του ελπίδες . Εξάλλου ο ραγιαδισμός δεν είχε ποτέ ούτε συγκεκριμένο χρώμα, ούτε ιδεολογική ταυτότητα, για να τον αναζητούμε πάντοτε στους αντιπάλους μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου