Οι ανεμόμυλοι αντεπιτίθενται

Άρθρο. Η αβεβαιότητα για το ελληνικό αύριο μοιάζει να διαχέεται μέσα από τη χώρα μας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μια μικρή χώρα με τεράστια ιστορία και μεγάλο απόθεμα προβλημάτων στο νοτιοανατολικό τμήμα της Ευρώπης που μοιάζει  να έχει αποφασίσει ότι θα πορευτεί μόνη της μέσα σ ένα κόσμο άγριων οικονομικών συσχετισμών, με περιστασιακούς συμμάχους ανάλογα με τις συγκλίσεις συμφερόντων που ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκύπτουν, έχει ήδη σαλπάρει προς το άγνωστο. Όμως μέσα σ ένα κόσμο μηδενικής ανοχής στο λάθος ,ενστικτώδη και ψυχρά υπολογιστικό, η Ελλάδα χρειάζεται  πραγματικούς συμμάχους και δεν εννοώ  τις σκόρπιες εκφράσεις συμπάθειας που κατά καιρούς ακούγονται από εδώ κι από εκεί.

Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν είναι τα εξής:  υπάρχει κάποιο απτό κέρδος από την πολιτική που ασκείται; Η επιλογή του να μείνουμε τρεις κι ο κούκος αξίζει το κόστος της;  Και τέλος ποια είναι τα μέτρα λιτότητας που αρνούμαστε να πάρουμε, πέρα από το γενικόλογο «περικοπές μισθών συντάξεων» καταδικάζοντας μια αγορά σε πλήρη αποστέωση;  

Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη για την πλειοψηφία των Ελλήνων ανέργων και πολύ δύσκολη για τους εργαζόμενους και  τους μικροεπαγγελματίες. Υπάρχει ακόμη στάλα λογικής; Ειλικρινά υπάρχουν συνέλληνες που αισθάνονται ότι τα παραληρήματα Καμμένου συνιστούν προσπάθεια αποκατάστασης της εθνικής μας αξιοπρέπειας και κυριαρχίας;

«Ο λαός μας έδωσε εντολή διακυβέρνησης της χώρας «δήλωσε πριν από λίγες ώρες ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ. Ποιον λαό εννοεί; Αυτόν που τον έβαλε μόλις και μετά βίας στο κοινοβούλιο;  Ή τον λαό  που πέταξε εκτός βουλής πιο διακεκριμένα του στελέχη;

Λίγα πράγματα μπορείς να πεις σ αυτή τη δύσκολη περίοδο χωρίς να σε κοιτάξει κάποιος εκ του πονηρού.  Χωρίς να υπαχθείς εν ριπή οφθαλμού σε πολιτικούς χώρους που δεν ανήκεις. .

Είναι τόσο πολύ εξοργισμένος  ο κόσμος από την προηγούμενη κατάσταση  που είναι έτοιμος να βάλει πλάτη ακόμη και για την καταστροφή της χώρας;  Μένουνε λίγες εβδομάδες το πολύ μέχρι να το διαπιστώσουμε. Οι ανεμόμυλοι έχουν αρχίσει να αντεπιτίθενται και να μαστε  βέβαιοι ότι όλο αυτό το διάστημα προετοιμάζονταν πυρετωδώς για να μετριάσουν για τις οικονομίες τους τις όποιες συνέπειες από μια ελληνική κατάρρευση.  Στο θέμα της διαχείρισης του χρόνου δεν μπορεί κανείς να τους καταλογίσει τίποτα. Ξέρουν πολύ καλά πώς να αξιοποιήσουν το κάθε λεπτό της ώρας που περνά. Κι η δύναμή τους προκύπτει από αυτή την ουσιαστική σχέση τους με το χρόνο.

  Χρειαζόμαστε λοιπόν πραγματικούς συμμάχους, άμεσα. Επειδή  η ανάκαμψη κάθε χώρας ιστορικά σχετίζεται τόσο με τη συνοχή της όσο και με τις εξωτερικές της σχέσεις.