Με ποια κόμματα και ποιο διακύβευμα θα πηγαίναμε σε εκλογές το καλοκαίρι; (ΣΧΟΛΙΟ)

Σχόλιο. Ζούμε σε μια περίοδο όπου όλοι δημοσιολογούν στοχευμένα πουλώντας εναλλακτική οπτική γωνία και φανατισμό. Ο καθένας που έχει πρόσβαση σ ένα δημόσιο βήμα εκφράζει τις φανφάρες του με μια απίστευτη αυτοπεποίθηση γνωρίζοντας ότι το γενικότερο κλίμα παρέχει ηθική νομιμοποίηση. Καμιά πολιτική αρχή, καμιά κρατική διοίκηση, καμιά τοπική αυτοδιοίκηση δεν μπόρεσε όχι να επιλύσει το θέμα της συνεχούς υποβάθμισης της χώρας εδώ και μια πενταετία, αλλά να προτείνει έστω, μία ρεαλιστική προσέγγιση.

Η πραγματικότητα  μας ξεπερνά για μια ακόμη φορά απαιτώντας ένα σπυρί πράξης έναντι μερικών τόνων θεωρίας. Η Ελληνική κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός προσωπικά γίνονται αποδέκτες πολλαπλών πιέσεων, εντός και εκτός της χώρας, τις οποίες είναι σχεδόν αδύνατο να συμβιβάσουν. Έτσι,  πιθανότατα αυτή είναι η τελευταία κυβέρνηση που δεν προσέχει τι λέει προεκλογικά τάζοντας ουρανούς με πετραχήλια,ή  μια καλύτερη κατάσταση με μικρότερες θυσίες  σε μια χώρα που είναι δεμένη χεροπόδαρα. Επειδή θεωρώ ότι σιγά σιγά όλοι μας αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε ότι η πίεση που αντιμετωπίζει μια νέα κυβέρνηση είναι κυρίως  τροφοδοτούμενη από τις προεκλογικές της μεγαλοστομίες. 

Μπορεί να διαφωνώ με αρκετές από τις επιλογές της κυβέρνησης, αλλά δε θέλω να πιστεύω ότι το καλοκαίρι θα πάει τη χώρα σε νέες εκλογές. Κυρίως γιατί φοβάμαι να παραδεχτώ το πιθανότερο διακύβευμά τους και επειδή δεν μπορώ να δω με ποιες πολιτικές δυνάμεις θα διεξαχθούν αυτές. Με έναν ΣΥΡΙΖΑ κομμένο στα δύο ή στα τρία, με τη ΝΔ σε ελεύθερη πτώση και το ΠΑΣΟΚ σχεδόν εξαφανισμένο από το χάρτη;  Ποιοι και με ποια επιχειρήματα θα ζητήσουν ξανά τόσο σύντομα τη ψήφο του ελληνικού λαού. Η χώρα μοιάζει να εισέρχεται σ ένα τρομακτικό αδιέξοδο πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό, ενώ η αβεβαιότητα για το αύριο έχει καθηλώσει ολόκληρη την οικονομική ζωή. Τίποτα δεν ρέει εδώ και εβδομάδες εκτός από τις αστείρευτες θεωρίες του καθενός.