Χρόνος απεριόριστος, αλλά λίγος (ΣΧΟΛΙΟ)

Σχόλιο. Αν ο Έλληνας χρειάζεται ψυχική ανάταση, όπως θρυλείται, η σημασία της είναι περισσότερο πρακτική παρά συμβολική. Η φυσιολογική ανθρώπινη ανάγκη του, μετά από πέντε χρόνια καταστροφικής ύφεσης, δεν μπορεί να καλυφθεί επί  μακρόν με διαχείριση συμβόλων και θεάματα, αλλά με δουλειές και αποκατάσταση μιας οικονομικής ζωής. Ενώ οι έννοιες της εθνικής υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας σε μια πατρίδα με ανθρώπινο πρόσωπο, αν δεν μετουσιωθούν σύντομα από επικοινωνία σε  πράξη,  θα καταλήξουν  να εμπνέουν μόνο  τις επιθεωρήσεις του καλοκαιριού. 

 Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δοκιμάζει μια πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα δημοτικότητα, αν και οι μεταστροφές της κοινής γνώμης αποδεικνύονται συχνά ριζικές και βίαιες. Τα συνθήματα της είναι στην απλοϊκή εκφορά τους βολικά και ευανάγνωστα αλλά δε βοηθούν σε τίποτε την πραγματική οικονομία. Την πραγματική οικονομία που θα είναι το πεδίο της τελικής κρίσης όσων διαχειρίζονται τις τύχες του τόπου.  Μπορεί η προσέγγισή δύο διαμετρικά αντίθετων πολιτικών δυνάμεων να αποδείχθηκε ευκολότερη από ότι αναμενόταν, όμως μόνο ο χρόνος θα δείξει αν το πείραμα θα οδηγήσει τη χώρα σε καλύτερες ημέρες.  Ο χρόνος που η κοινή γνώμη πιστεύει ότι πρέπει να δοθεί άπλετος στην συγκυβέρνηση . Ο χρόνος, ο συμπυκνωμένος, κατά τα άλλα, που θα δοκιμάσει από τι υλικό  είναι τελικά φτιαγμένος ο καθένας. Πόσος χρόνος όμως, τελικά απομένει για τη χώρα μας; Εξαρτάται από το οπτικό πεδίο του καθενός, νομίζω. Γενικά, είμαστε, ως λαός ιδιαίτερα σπάταλος με το χρόνο μας γι αυτό πάντοτε στριμώχνουμε τις πιο σκληρές υποχρεώσεις μας στα πιο εξαντλητικά όρια των προθεσμιών που μας δίνονται. Το πρόβλημα για την Ελλάδα δεν ήταν ποτέ ο χρόνος, αλλά η αξιοποίησή του.