Ανησυχία για την κλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο (ΣΧΟΛΙΟ)

Την ώρα που η Ελλάδα φαίνεται να χάνει και τα τελευταία της ερείσματα στο εξωτερικό, δημιουργώντας καθημερινά προστριβές, αντιπάθειες και νέα μέτωπα που αναζητούν σε εξωτερικούς παράγοντες τις αιτίες του στρατηγικού αδιεξόδου της , και την ώρα  που τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ συζητούνε με τις ώρες τα υπαρξιακά τους ζητήματα πίσω από κλειστές πόρτες, αναδεικνύοντας κάθε άλλο παρά πνεύμα ομοιογένειας και συστράτευσης μπροστά στον κοινό αγώνα,  η Τουρκία ανακοινώνει ότι δεσμεύει από αύριο Δευτέρα 2 Μαρτίου, έως το τέλος του χρόνου μια τεράστια έκταση που αρχίζει από τη Σκύρο και καταλήγει στη Λήμνο, ενώ  η Ελλάδα διαμαρτύρεται ότι με αυτή την κίνηση η Άγκυρα κόβει το Αιγαίο στα δύο και παραβιάζει κατάφωρα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο. Γι αυτό και έχει ήδη προβεί  σε εντονότατα διαβήματα σε όλους του πολιτικο-στρατιωτικούς θεσμούς.  Βέβαια με τα διαβήματα δεν…βάφονται τα αυγά. Κι ούτε μπορεί να πει κανείς ότι μια τόσο προκλητική κίνηση από πλευράς Τουρκίας γίνεται σε χρόνο ανύποπτο.

Είναι φανερό ότι η Τουρκία έχει μυριστεί ότι όχι μόνο τα οικονομικά και πολιτικά μας αδιέξοδα στο σύνολό τους είναι υπαρκτά, αλλά και ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας δεν τρέφουν πια για μας τίποτα περισσότερο από αισθήματα καταναγκαστικής αλληλεγγύης. Παραδοσιακά η Ελλάδα είχε σημαντικά ηθικά στηρίγματα σε ολόκληρο τον κόσμο. Ήταν συμπαθής ακόμη και στις χειρότερες στιγμές της. Η αίσθηση που έχουμε πια είναι ότι η Ελληνική κυβέρνηση μετράει καθημερινά μεγάλο κόστος για τα μίνιμα αποτελέσματα. Βιάστηκε πολύ, μέσα σε ένα μήνα να αναθεωρήσει ακόμη και τη γεωστρατηγική τακτική της χώρας. Επέλεξε νέους φίλους και έφτιαξε καινούργιους εχθρούς. Όμως οι φίλοι της δεν μοιάζουν ικανοί ή πρόθυμοι να παρέμβουν πέρα από ένα διαλεκτικό επίπεδο. Ενώ οι εχθροί μας έχουν σάρκα και οστά και πραγματικά συμφέροντα. Δεν έχει το χρόνο, λοιπόν, η χώρα να περιμένει τους Podemos να ανεβούν στην εξουσία για να αποκτήσει συνομιλητή με κατανόηση όπως υπολογίζει. Ούτε ο Κρούγκμαν θα διαμορφώνει εσαεί μια νότα υποστήριξης προς τις ελληνικές θέσεις.