Μέντιουμ αυτονόητων εξελίξεων

Ευθυμογράφημα. Πως η χώρα μας έχει μπει  για τα καλά σε  μια εποχή  μηδενικών προσδοκιών το γνωρίζουν πια και οι πέτρες. Ωστόσο αυτό που μου συνέβη προ ολίγων ημερών ξεπερνάει ακόμη και τις πιο ευφάνταστες προβλέψεις σχετικά με το μέγεθος του προβλήματος.

-Χάρη, μου φωνάζει στο δρόμο, ένας ηλικιωμένος, γνωστός μου από παλιά. Χάρη, να σε φιλήσω αγόρι μου, λέει και κάνει να μου φιλήσει τα χέρια.

-Μα τι έγινε, λέω εγώ. Όλα καλά;

-Χάρη, μου λέει, ό,τι μου είπες την προηγούμενη φορά βγήκε αγόρι μου, να σε φιλήσω.

Εγώ τραβάω τα χέρια μου από τα χείλη του, όπως ακριβώς κάνει ο αρχιεπίσκοπος όταν σκύβει μπροστά του ο πρωθυπουργός και ζητάω να μάθω τι ακριβώς ήταν αυτό που είχα προβλέψει.

-Σου είχα παραπονεθεί μου λέει ότι το κακό με τις βροχές παράγινε φέτος κι εσύ μου είχες προβλέψει ότι κάποια στιγμή οι βροχές θα σταματούσαν και θα ερχόταν ξανά η άνοιξη.

-Α, αυτό είναι; λέω εγώ. Εντάξει , τώρα, μην υπερβάλλουμε. Αυτά για μένα είναι ψωμοτύρι.