Μια σημαία δίχως χώρα

Στων παλιών θολών ορίων

δυο πλευρές των καφενείων

ζαλισμένοι απ το χασίς

των ψεμάτων μιας ζωής

θυμιατά, παλιές κονκάρδες

μακραμέ κουρτίνες μαύρες

στην γλυκόπικρη ενοχή

πότε εδώ, πότε εκεί

ζωντανοί νεκροί και μόνοι

σκοροφάγωμα και σκόνη

ψευτο-ανατολισμός

δεξιός σοσιαλισμός

σκεπτικοί και διχασμένοι

από χρόνια εξαντλημένοι

κάποιος να αποκοπεί

μια ελπίδα να φανεί

πέφτουμε και μας βαράνε

στα πνευμόνια μας πατάνε

το παλιό νερό να βγει

κι ο σωτήρας να σωθεί

μια κλεψύδρα δίχως άμμο

μια εκκλησία δίχως γάμο

μία φούστα δίχως σώμα

ένα γλέντι δίχως πιόμα

μια σημαία δίχως χώρα

λεπτοδείκτης δίχως ώρα

μια στολή χωρίς ομάδα

η σημερινή Ελλάδα