Ανίερη Συμμαχία (Black Mass) (ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ)

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ: Η αληθινή ιστορία του Αμερικανο- Ιρλανδού γκάνγκστερ Whitney Bulger ο οποίος απολάμβανε τον διπλό ρόλο του εγκληματία και του πληροφοριοδότη του FBI, προκειμένου να βοηθήσει στην εξάρθρωση της τοπικής κόζα νόστρα με σκοπό να επεκταθεί ακόμη περισσότερο στην περιοχή του.

Ο Scott Cooper επιστρατεύει κάθε σκηνοθετικό τέχνασμα προκειμένου να ξεπεράσει τον σκόπελο της συναισθηματικής ακινησίας, στην οποία έχει καταδικαστεί ο ήρωάς του, φέρνοντας στην επιφάνεια το εγκληματικό του παρελθόν. Το αποτέλεσμα, που υιοθετεί για ένα μεγάλο μέρος της ταινίας την οπτική γωνία του ανίκανου να εκφράσει οποιοδήποτε συναίσθημα Τζόνι, είναι μια νέα πρόταση για το γκαγκστερικό δράμα και παράλληλα ένας σκηνογραφικός αλλά και ρυθμικός θρίαμβος που συνδυάζει, υποφωτισμένη ατμόσφαιρα, κουστούμια, ενδυμασίες, αρχιτεκτονική και ηρεμία , τα οποία  σχεδόν αβίαστα μας μεταφέρουν στις δεκαετίες του 70 και του 80. Η σκονισμένη αδράνεια του FBI αναστατώνεται προσωρινά, όταν τα στελέχη του καλούνται, θέλοντας και μη, να συνεργαστούν με τον αμφιλεγόμενο αρχηγό μιας συμμορίας, ο οποίος έχει ήδη εκτίσει 12 χρόνια στο Αλκατράζ. Όπως είναι αναμενόμενο σε τέτοιες περιπτώσεις, και μέχρι να σκάσει οριστικά το σπυρί της καχυποψίας, οι μεν έχουν μάθει κάτι για τους δε και ο καθένας ξεχωριστά για τον εαυτό μου και εμείς έχουμε συνειδητοποιήσει καλύτερα απ όλους ότι αν ο (Cooper) δεν ήξερε να χειρίζεται τόσο ελλειπτικά το υλικό του, θα είχαμε βγει από το σινεμά με απογοήτευση και αλλεργία στα ηθικά διδάγματα.

 

Έτσι, ό,τι αναπόφευκτα θα μπορούσε να παραμείνει-και ως ένα βαθμό είναι-μία μελέτη στην αδυναμία της ανθρώπινης θέλησης, η οποία δικαιολογείται με την προάσπιση αξιών όπως η αιώνια πίστη στη φιλία και η εμπιστοσύνη, μετατρέπεται από τον σκηνοθέτη και τον διευθυντή φωτογραφίας  σε ένα διαρκές παιχνίδι ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν, εικονοποιώντας ακόμη και τις πιο ασήμαντες αναμνήσεις μας από την ατμόσφαιρα της γκαγκστερικής ταινίας της   δεκαετίας του 70 κατά πολλούς της  μεταβατικής,  κατά άλλους της αποτοξίνωσης.

Η ταινία είναι καλή, δεν βγαίνεις εύκολα με παράπονα από την αίθουσα, όμως έχει και αδυναμίες. Η απεικόνιση των σχέσεων του  Whitney Bulger με συνεργάτες, συγγενής, φίλους και αστυνομικούς και της κυκλώπειας προσπάθειας του Cooper να συμπυκνώσει  την εγκληματική  υπερδραστηριότητα του τρομακτικού ήρωά του σε σχεδόν 122 λεπτά είναι ομολογουμένως ικανοποιητική, όμως, οι φευγαλέες μονάχα ματιές στο παρελθόν του Whitney δεν αρκούν για μια ολοκληρωμένη σκιαγράφηση του χαρακτήρα του ως εγκληματική προσωπικότητα  και συνάμα υπερευαίσθητου πατέρα και γιου, αφήνοντας τελικά την ταινία μετέωρη εν μέσω περιορισμένων δυνατοτήτων.

Ως έχουν τα πράγματα ο αρχιμαφιόζος-τον οποίο ερμηνεύει εκπληκτικά ο Τζόνι Ντεπ- αρχίζει να παίρνει τον κατήφορο όσο πλησιάζει προς το τέλος ενώ οι προσωρινές και ανίερες γέφυρες ανάμεσα στον ίδιο και το FBI, καταρρέουν στο φως της ημέρας με την απλή συνειδητοποίηση ότι καθένας από τους παρανόμους που  συγχρωτίζονται μαζί του  έχει ήδη παραδοθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην μοίρα που τον κατατρέχει.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: 7/10