Painting: Andrew Judd
Ένας φτωχός
και μόνος εραστής του φεγγαριού
με μια
στριγγιά φωνή ανίδεης κατανόησης
δάκρυα βραχύχρονα
μαζεύει από τα λούκια τ ουρανού
άχρηστο
πλάσμα σκοτεινό παιδί μιας παρανόησης
το μέλλον
ανήκει στους άσχετους, τους δειλούς, τους τυχοδιώκτες
στο
μπροστινό κατάστρωμα κοιμούνται οι προδότες
το μέλλον
ανήκει στους άσχετους, ποιος θά ναι ο ηγεμόνας;
ένα
γραμμάριο ζωής, δέκα κιλά εικόνας
να θάψουμε
τον πήχη που μας άφησε η ζωή
στο χείλος της
απόγνωσης μ ένα μικρό νυστέρι
να πιούμε το
ανέλπιδο φαρμακερό κρασί
και πριν μας
εκτοπίσουν να πιαστούμε χέρι-χέρι
το μέλλον
ανήκει στους άσχετους, τους δειλούς, τους τυχοδιώκτες
στο
μπροστινό κατάστρωμα κοιμούνται οι προδότες
το μέλλον
ανήκει στους άσχετους, ποιος θά ναι ο ηγεμόνας;
ένα
γραμμάριο ζωής, δέκα κιλά εικόνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου