Για τον συγγραφέα των παραμυθιών αυτού του βιβλίου η πηγή όλων των δεινών και του μίσους που υπάρχουν στον κόσμο είναι η κοινωνική ανισότητα και η αδικία. Ο Χε Γι έγραψε αυτές τις "ιστορίες του παλιού καιρού" μεταξύ 1935 και 1945, χρονιά που σημαδεύει το τέλος του αιματηρού πολέμου εναντίον της Ιαπωνίας, τα κατάλοιπα του οποίου επηρεάζουν μέχρι και σήμερα τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Ο Χε Γι είναι ένας συγγραφέας ανθρωποκεντρικός, ουμανιστής και οραματιστής ενός διαφορετικού μέλλοντος, που ελπίζει ότι μια μέρα οι ιστορίες του θα θεωρούνται ακατανόητες μιας και θα έχει βασιλέψει στην ανθρωπότητα ειρήνη πραγματική και διαφανής. Δε γράφει για δράκους και ιπτάμενους πρίγκιπες. Στο επίκεντρο του έργου του βρίσκεται ο άνθρωπος που προσπαθεί να αναμετρηθεί με κάτι πολύ μεγαλύτερό του και στο τέλος συντρίβεται. Δεν γνωρίζω αν οι προσδοκίες του Χε Γι δικαιώθηκαν έστω και στο ελάχιστο, κατά τη διάρκεια της μεγάλης αλλαγής που συντελέστηκε στην κοινωνική και οικονομική οργάνωση της χώρας του μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο, όμως η πρόθεσή του ήταν να μιλήσει με ειλικρίνεια και ωμότητα για τον φτωχό και δυστυχισμένο άνθρωπο που καταπιέζεται από τον συνάνθρωπο του που διαθέτει στα χέρια του την εξουσία και τον πλούτο. Γι αυτό και οι ιστορίες του είναι τόσο καλογραμμένες ώστε να απευθύνονται άνετα σε όλες τις ηλικίες και να τις απολαμβάνεις πραγματικά έστω κι αν δεν είναι πια προσιτές στους αναγνώστες πολλών χωρών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου