Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

Νιώθει καμπόσος, μα δε φτάνει


Painting: Shanna Bruschi


Νιώθει καμπόσος μα δε φτάνει
θέλει να νιώσει πιο πολύς
μοιάζει με αγκάθινο στεφάνι
η απόπειρα η ημιτελής

πήγε τρεις τάξεις στο ωδείο
δυο στο πανεπιστήμιο
δεν πήρε ούτε το πτυχίο
να τόχει για ενθύμιο

κάνει μαθήματα σχεδίου
για έξι μήνες, σταματά
κάνει kick boxing στου Αργυρίου
για μέρες 27

πάει στη ΧΑΝΘ για θεωρία
τσάμπα πηγαίνει η εγγραφή
πηγαίνει για φωτογραφία
μήνα δεν έκατσε ούτε εκεί

σε μια θεατρική ομάδα
μπαίνει να γίνει ηθοποιός
απ την πρεμιέρα πριν μια βδομάδα
φεύγει και γίνεται καπνός

ανοίγει μπλογκ, γράφει δυο μήνες
μετά πατά διαγραφή
χτυπούν της ΑΚΤΟ οι σειρήνες
και πάει για γραφιστική

πληρώνει δυο χιλιάδες φράγκα
μαλώνει φεύγει κι από κει
θα τον εκάνω λέει μάγκα
μια μέρα τον διευθυντή

βλέπει ένα μάγειρα της μέρας
λέει θα γίνω σαν κι αυτόν
παίρνει τη συμβουλή μιας Βέρας
έπεσε σ άνθρωπο σωστό

«βρε, κοίτα πρώτα αν σου αρέσει
Κι έπειτα κάνεις εγγραφή»
πριν σώσει φράση είχε πέσει
η πρώτη προκαταβολή

χίλια ευρώ για ένα μήνα
κι όταν του πέρασε κι αυτό
πήγε σε δάσκαλο με πείνα
να μάθει και βελονισμό

παύση ένα χρόνο λόγω μέσης
μετά αρχίζει Γαλλικά
όπως μπορείς να υποθέσεις
φεύγει και πάει Ιταλικά

έπειτα σκύλο αγοράζει
για να πουλήσει τα μικρά
σε μία βόλτα τον αδειάζει
γιατί δεν θα βγαζε πολλά

νιώθει καμπόσος μα δε φτάνει
θέλει να νιώσει πιο πολύς
μοιάζει με αγκάθινο στεφάνι
η απόπειρα η ημιτελής



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου