Πρώτη φορά Αριστερό

Όταν ο ορθοπεδικός μού συνέστησε απόλυτη  ξεκούραση και θεραπεία του δεξιού μου χεριού, λόγω μιας φλεγμονής που αναπτύχθηκε  στη ρίζα του αντίχειρα, πιθανών  από σχεδιαστική καταπόνηση, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι αυτό δεν έπρεπε να μου συμβεί  ακριβώς τη στιγμή που ετοιμάζομαι να δημοσιεύσω τα πρώτα μου κόμικς στο blog μου και φυσικά στην ειδική σελίδα που ετοιμάζω στο FACEBOOK.

Η αλήθεια όμως είναι ότι όχι μόνο δε συνθηκολόγησα με την ιδέα της ατυχίας, αλλά αμέσως  μόλις βρέθηκα στο σπίτι μου, η αντίδρασή μου ήτανε άμεση. Έπιασα το μολύβι με το αριστερό, κι άρχισα να γραντσουνάω κάποιες τυχαίες γραμμές και μετά να φτιάχνω κύκλους και διάφορα σχήματα. Μετά άρχισα να γράφω κάποιες λεξούλες και η αίσθηση ότι βρίσκομαι ξανά στην πρώτη τάξη του δημοτικού επανήλθε στη μνήμη μου, φέρνοντας εικόνες από ένα υποφωτισμένο δωμάτιο, στο οποίο μάθαινα  ότι  το δεξί μου χέρι  ήταν αυτό από την πλευρά της λάμπας, ενώ το αριστερό εκείνο που βρίσκεται στο σκοτάδι. Έτσι ενίσχυσα την πεποίθησή μου ότι μπορώ να κάνω τα πάντα, αρκεί να έφερνα το αριστερό μου χέρι από την πλευρά της λάμπας.

Αυτό που ακολούθησε ήταν πραγματικά αποκαλυπτικό. Σαν έτοιμο από καιρό, το αριστερό μου χέρι άρχισε να ανταποκρίνεται ακόμα και στις πιο δύσκολες απαιτήσεις μου. Λες και ξυπνούσε αργά τα βράδια το μπαγάσικο, όταν εγώ κοιμόμουν και πήγαινε μόνο του σε μια γωνίτσα και έκανε κρυφά πρακτική με τις ώρες. Τέτοιο μυστήριο με κατέκλυσε από τη δεξιότητά του.

Ωραία, όλα αυτά, βέβαια και πολύ ενθαρρυντικά, αλλά να δούμε τώρα τί πρέπει να κάνω για να αντιμετωπίσω τη δικαιολογημένη ζήλια του δεξιού που μετά από τόσες χιλιάδες ώρες δουλειάς αλλά και ατελείωτων δισταγμών, βλέπει τώρα το αριστερό χέρι που δε δούλεψε ποτέ στη ζωή του να έρχεται φορτσάτο και αποφασισμένο  να γράψει και να σχεδιάσει εδώ και τώρα τα κόμικς που εκείνο ονειρευόταν ότι θα έκανε, αλλά συνεχώς το ανέβαλε.  Comics soon, λοιπόν. Έστω κι αν το Δεξιό με παρακαλάει να περιμένω λίγο ακόμα  προτού ξεκινήσω ώστε να αναρρώσει πλήρως, ενώ το αριστερό είναι έτοιμο να ξεκινήσει ακόμα και αύριο, κατηγορώντας το άλλο για παθολογική αναβλητικότητα. 

Όπως και νάχει, πάντως εγώ θα πρέπει πολύ σύντομα να βρω μια ισορροπία ανάμεσα στα δυο τους ώστε να αποφασίσω τί τελικά πρέπει να κάνω  γιατί, μεταξύ μας, εχθές η κατάσταση πήγε να εκτραχυνθεί με τα δυο τους να πιάνονται στα χέρια και  το δεξιό μου  να κατηγορεί το αριστερό μου για αθεράπευτο τυχοδιωκτισμό και σπάνια επιπολαιότητα που μπορεί να με οδηγήσει στην καταστροφή, ενώ το αριστερό να το κατηγορεί για δημοσιουπαλληλική νοοτροπία, παράδοση άνευ όρων στις απαιτήσεις της στασιμότητας, της μεμψιμοιρίας, και της μετριότητας .