Υπάρχει χρόνος να διορθώσεις ένα λάθος

Ίσως το κόσκινό σου να κρατήσει λίγη άμμο
όπως κουνάς τη γνώση δεξιά κι αριστερά
άνθρωπε που πηδάς, για να σωθείς από αεροπλάνο
όπως ο Φοίνικας, στο κέντρο της πυράς
κι από τις στάχτες σου τα ίδια ξεκινάς

 Θυμάμαι τα θαυμαστικά που ξέχναγα να βάζω

στις πρώτες τις εκθέσεις μου, στα πρώτα μου γραπτά
μη θέλοντας τα κείμενα πολύ να τα κουράζω
τα γέμιζα μ αποσιωπητικά...

 ...το ίδιο με τους έρωτες και τις χλωμές αγάπες

τα κίτρινα τα μάγουλα που ψάχναν λίγο ρουζ
τα φθινοπωρινά κορμιά που έπιαναν τις σάρπες
τα σαββατοβραδιάτικα τα ντουζ

 για χρόνια σαπουνίστηκα χωρίς να ξεβρωμίσω

και πάντοτε η παλάμη μου ζητάει γραμμή ζωής
κι αν δεν αναγνωρίστηκα δε θα το συνηθίσω
ποτέ δεν το συνήθισε κανείς

 μα πιο πολύ απ όλα, στ αλήθεια σας το λέω

αυτό που με τσακίζει είναι των φίλων η σιωπή
αυτή η αδιαφορία για ό,τι κάνω κι ό,τι λέω
που ουδείς προφήτης μπόρεσε ποτέ να καταπιεί

κι ακολουθεί κατόπιν η σκαστή μου η αγάπη
που δεν της πετυχαίνει η αιώνια συνταγή
που λέει φτιάξτο μόνος σου, μα βάλτο στο κεφάλι
χωρίς τη μνήμη το σαπούνι γίνεται αλοιφή

 κι αν τα καλύτερα τραγούδια μου τα έγραψα από πάθος

για μια γυναίκα που δεν τα άξιζε στο βάθος
υπάρχει χρόνος να διορθώσεις ένα λάθος
κι αυτός ο χρόνος από τώρα αρχινά