Σα να δες τα χαράματα του Χίτσκοκ τα Πουλιά
και να βαλες τα κλάματα
σε μία αγκαλιά
σα νά δες πως τα οράματα σ ευθεία διαδρομή
σε βγάζουν σε μια κάθετη ουράνια ζωή
κι αρχίζεις να ονειρεύεσαι χωρίς σταματημό
στον τοίχο του αδιεξόδου σου φυτρώνει ένα βουνό
κι αρχίζεις να ερωτεύεσαι του τοίχου τη γραφή
κι αρχίζεις να πορεύεσαι σε κάθετη ζωή
σα να δες πως τα χρόνια σου γεμίσανε φτερά
σαν κάπως να ξανάνιωσες και να δες καθαρά
σα να πες κι αποφάσισες πως έχεις μια ζωή
πως κάθε αδιέξοδο σε ανάβαση καλεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου