Ξυπνώ σε μία άσπρη πέτρα
και ξαναβουτώ σε ύπνο αλμυρό
στην ακονόπετρα στα δέντρα
τρέχω να τριφτώ στου γλάρου το φτερό
σε τόπο πού χει το άρωμά σου
θέλησα να βρω το απώτατο κενό
πυκνό το θάμπος της ματιάς σου
σαν τον παφλασμό σε δύσκολο καιρό
βλασταίνει ο κήπος σου κι ανθίζει
στη σκιά της γης, στην αύρα της αυγής
καυκάσιος άνεμος σε ορίζει
είσαι ό,τι ποθείς και όχι ό,τι μπορείς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου