Ρομαντική κομεντί του Γκουστάβο Ταρέτο από την Αργεντινή.
Πάνω στα συντρίμμια που αφήνει στη χώρα η πολυετής οικονομική κρίση, οι πολίτες της Αργεντινής προσπαθούν να οικοδομήσουν ένα υποφερτό τρόπο ζωής. Η μεγάλη εικόνα δείχνει ότι ελάχιστοι μόνο τα καταφέρνουν. Οι πολλοί παρασύρονται και κάνουν ό,τι τους λεν οι άλλοι. Μόνο λίγοι αναζητούν μια διέξοδο, χωρίς συγκεκριμένη ταυτότητα όμως. Μια ψηφιακή εναλλακτική της αγάπης ίσως!
Στα μάτια της Μαριάννας, το πρόβλημα βρίσκεται στις φριχτές μεσοτοιχίες που φυλακίζουν τις ζωές των ανθρώπων μέσα σε ακατάστατα, σκοτεινά διαμερίσματα που μοιάζουν με αποθήκες. Σ εκείνα του Μαρτίν το πρόβλημα είναι αδιευκρίνιστο, απροσδιόριστο.
Περνώντας πολλές ώρες μέσα στα καταθλιπτικά διαμερίσματα που ζουν, η Μαριάννα και ο Μαρτίν, διανύουν δυο παράλληλες πορείες που κάποιες φορές διασταυρώνονται σε κάποιο παιχνίδισμα της τύχης. Ωστόσο, δε γνωρίζονται ποτέ μεταξύ τους. Κι ας πρέπει να γνωριστούν! Κι ας είναι ο ένας το αντίδοτο στο πρόβλημα του άλλου. Πώς να συναντηθούν, άλλωστε, όταν δε γνωρίζουν το ίδιο το πρόβλημά τους;
Φαίνεται πως οι άνθρωποι συνηθίζουμε να κοιτάμε μπροστά, όχι δίπλα μας.
Αναζητώντας τα υποκατάστατα, που σε μεγάλο βαθμό έχουν αντικαταστήσει τις αληθινές μας εμπειρίες, όπως εκείνες οι διαφημίσεις πάνω στις φριχτές μεσοτοιχίες των πολυκατοικιών του Μπουένος Άιρες, που κρύβουν ό,τι συμβαίνει μέσα στα διαμερίσματα. Υποκατάστατα που περιμένουν να απομακρυνθούν δια παντός από τις ψυχές των ανθρώπων για να υπάρξει κάποια ρωγμή στον τοίχο, που μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να εξελιχθεί σ ένα αυτοσχέδιο παράθυρο προς τη ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου