Ένα πασάλειμμα ό,τι ζούμε

Όσοι είστε του καιρού σας

απ τη βροχή αλατισμένοι

δέστε στα άρματα του νου σας

μια προσοχή που δε χορταίνει

 

κρύβονται ανάμεσα στις λέξεις

μέλισσες παχουλές οι σκέψεις

μία εδώ μια εκεί πετούνε

σπάνια κάτι συγκρατούνε

 

μ’ αυτοπεποίθηση επιζούμε

να κάνουμε όσα δεν μπορούμε

μα το μυαλό δε βοηθάει

μία εδώ μια εκεί πετάει

 

μια προσοχή που δε χορταίνει

κάθε στιγμή, σε λίγο ξένη

σπάνια κάτι συγκρατούμε

ένα πασάλειμμα ό,τι ζούμε