Ο σταχτής και ο μαυρής

Στη γειτονιά μου ήταν δυο αδέσποτα σκυλιά: ο ένας σταχτής και ο άλλος μαυρής. Ο σταχτής, που  ήταν μάλλον ο αρχηγός  έτρεχε πάντοτε μπροστά , και ο μαυρής  τον ακολουθούσε.

Τον περισσότερο καιρό αυτά τα δύο σκυλιά ήταν ήρεμα και δε δημιουργούσαν κανένα απολύτως πρόβλημα . Μόνο ο μαυρής καμιά φορά γάβγιζε τους περαστικούς, αλλά στο τέλος ακόμα κι αυτός ηρεμούσε, βλέποντας τον σταχτή να τρώει μέσα από τη χούφτα τους.

Αυτή ήταν η εικόνα που συνηθίσαμε να βλέπουμε τα απογεύματα στη γειτονιά. Το σταχτή να τρέχει μπροστά κουνώντας την ουρά και το μαυρή να τον ακολουθεί γαβγίζοντας σα να προσπαθούσε κάτι να του πει κι εκείνος δεν τον άκουγε.

 

Με το πέρασμα του καιρού τα δυο σκυλιά, τσακισμένα από την πείνα και τις κακουχίες που περνούσαν ,  άρχισαν να αγριεύουν και να στρέφονται αρχικά προς τους οδηγούς μηχανών και αυτοκινήτων, σα να έδειχναν σε κάποιους υποψήφιους ιδιοκτήτες τους ότι μπορούν να προστατεύσουν καλά την περιοχή. Πάλι έβλεπες όμως το σταχτή να τρέχει μπροστά χωρίς να γαυγίζει και τον μαυρή να τρέχει πίσω του γαβγίζοντας.

Ένα πρωϊ, τα είδα να ξυλιάζουν από τους σπασμούς τις βραδινής καταιγίδας, ξαπλώνοντας το κορμί τους πάνω σ ένα στρώμα που κάποιοι είχαν εγκαταλείψει στο πεζοδρόμιο

Μετά, τα άκουγες όλη νύχτα να γαβγίζουν, ενώ το πρωϊ άρχισαν να επιτίθενται σε άλλα οικόσιτα σκυλιά αναγκάζοντας τους ιδιοκτήτες τους να τα παίρνουν αγκαλιά.

Πάντοτε μπροστά να τρέχει ο αθόρυβος σταχτής και πίσω του σταθερά ο θορυβώδης μαυρής.

 

Ώσπου μια μέρα τα δύο σκυλιά εξαφανίστηκαν από τη γειτονιά. «Πήραν πόδι» είπαν κάποιοι. «Τα μάζεψε ο δήμος».

Η γειτονιά ησύχασε, τα αυτοκίνητα περνούσαν πια αέρας,  και οι ιδιοκτήτες κατέβασαν τα σκυλιά από την αγκαλιά τους στο οδόστρωμα.

Πέρασε καιρός μέχρι να ξαναδώ εκείνα τα δύο σκυλιά σε μια κοντινή συνοικία. Ήταν βρώμικα, αφρόντιστα, ταλαιπωρημένα από τις κακουχίες. Εκείνο που μου έκανε όμως μεγάλη εντύπωση ήταν ότι αυτός που έτρεχε  μπροστά ήταν πια ο μαυρής, ο οποίος ξαφνικά είχε ηρεμήσει σε αντίθεση με τον σταχτή που ακολουθούσε ασυνήθιστα νευρικός και λιγάκι επιθετικός τέσσερα πέντε μέτρα ξωπίσω του. Λες και μαζί με τις θέσεις τους τα δύο σκυλιά είχαν ανταλλάξει πια και το χαρακτήρα τους.