Μία γιαγιά παίζει με κούκλες
που την κοιτάζουν σαν παιδιά
τυλίγει τις ξανθιές τους μπούκλες
και τις μιλάει τρυφερά
η τρυφερότητα φοβέρα
αν δεν μπορεί να εκφραστεί
την πνίγει μέρα με τη μέρα
η ανομολόγητη στοργή
όλα κλεισμένα σε σακούλες
προστατευμένα απ τη φθορά
το σπίτι γέμισε μπαμπούλες
τα μάτια γέμισαν καρφιά
τόση κλειστότητα εδώ πέρα
τόση προφύλαξη, από τι;
οι κούκλες ψάχνουν μια μητέρα
κι εκείνη ψάχνει ένα παιδί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου