Περιπλανιέμαι σ ένα μικρό χωριό του Κοσόβου. Η μέρα είναι
φωτεινή και ανεμώδης. Ξαφνικά, ένα μεγάλο σύννεφο κρύβει τον ήλιο, γκριζάροντας
το τοπίο. Τα χρώματα χάνουν τη ζωντάνια τους, θολώνει η γραμμή του ορίζοντα. Το
χώμα αποκτά μια πένθιμη χροιά. Για λίγα δευτερόλεπτα, ο αγρός μετατρέπεται σε πεδίο άγριας μάχης. Μάχης σώμα
με σώμα. Με τα χέρια, με τα νύχια με τα δόντια, με τεράστια κομμάτια ξύλου, με
αγροτικά στειλιάρια. Σέρβοι εναντίον Αλβανών.
Το σύννεφο απομακρύνεται από τον ήλιο. Το τοπίο αποκτά χρώμα. Το χώμα ζωντανεύει. Τα πουλιά αρχίζουν να κελαηδούν. Ο ορίζοντας γίνεται ορατός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου