Πεσμένα φύλλα/Fallen Leaves (Άκι Καουρισμάκι)

Ο Χολάπα είναι ένας σκληρά εργαζόμενος, αλκοολικός οικοδόμος, που συχνά απολύεται από τη δουλειά του λόγω του μεγάλου εθισμού του στο ποτό. Κι όπως, δεν είναι μέρος μιας καλοκουρδισμένης εργατικής τάξης, όπως ίσως πολλοί θα φανταζόμασταν για μια χώρα σαν τη Φινλανδία, ο Καουρισμάκι τον τοποθετεί  σ ένα πολύ συγκεκριμένο, ρεαλιστικό περιβάλλον, όπου όλοι όσοι τον περιτριγυρίζουν είναι σχεδόν αόρατοι  άνθρωποι  του καθημερινού μόχθου. Παράξενοι και μοναχικοί άνθρωποι με μια ιδιοτροπία σχεδόν κωμική, όταν πρόκειται να εξηγήσουν τα μπλοκαρισμένα συναισθήματά τους. Απόπειρες αποτυχημένες, που συχνά οδηγούν στην απόλυτη αυτογελοιοποίηση τους.

 

Τα όνειρα του Χολάπα είναι όνειρα επιβίωσης. Να παραμείνει, ίσως περισσότερο απ ότι συνήθως σε μια δουλειά, να μπορεί να πίνει μαζί με κάποιον που θα τον οδηγήσει ασφαλή πίσω στο δωμάτιό του κι ίσως να γνωρίσει κάποια που θα φέρει μια αλλαγή στη μίζερη ζωή του.

 

Η Άνσα είναι μια σκληρά εργαζόμενη γυναίκα, χωρίς εμφανή επαγγελματική ιδιότητα, που χάνει κάθε τόσο τη δουλειά της, επειδή υποπίπτει σε σχεδόν τραγελαφικά παραπτώματα. Θύμα της απόλυτης ελαστικότητας στην αγορά εργασίας, η Άνσα εργάζεται με σύμβαση μηδενικών ωρών. Κάτι που σημαίνει πως ανά πάσα στιγμή είναι έτοιμη να μείνει εκτός εργασιακού πλαισίου, απόλυτα εκτεθειμένη σε μικροχρέη που δεν μπορούν να περιμένουν η τύχη της ν αλλάξει. Όμως, πάντα περιστοιχισμένη από φίλες που την υποστηρίζουν, ψυχολογικά αντισταθμίσματα για την γκρίζα μονότονη ζωή της, για την ανασφάλειά της, την ατολμία της, την έλλειψη επαρκών δεξιοτήτων για να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή, ξέρει αυτά τα λίγα που θέλει και χρειάζεται για να είναι ευτυχισμένη.

 

Ο Χολάπα μοιάζει σχεδόν εκμηδενισμένος  όπως φοβάται να αντιμετωπίσει τη ζωή, τον έρωτα, τις γυναίκες. Έτσι και τα σχέδιά του είναι στερεότυπα της περιθωριοποιημένης σύγχρονης εργατικής τάξης.  Απολαμβάνοντας την απουσία του αγώνα, με το ποτό γίνεται ένας νικητής που δε χρειάζεται να πολεμήσει. Οι επιθυμίες του είναι σχεδόν εξαφανισμένες. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς θέλει από τη ζωή, μέχρι να συναντήσει την Άνσα και να δει απέναντί του ένα κορίτσι όμορφο και απλό, άξιο να γίνει η πρωταγωνίστρια σε ένα τρελό όνειρο κάποιου μεγάλου μεθυσιού.   Τότε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης γιγαντώνει μέσα του το φόβο της αλλαγής.

Γιατί... του γίνεται ξεκάθαρο εξαρχής ότι αν θέλει να είναι μαζί της οφείλει να κόψει άμεσα το ποτό...

Θα μπορέσει άραγε να τα καταφέρει , ο χαμένος στο λαβύρινθό του, Χολάπα;

Ο Καουρισμάκι δε δημιουργεί ένα εργατικό δράμα. Αν και κατευθύνει τα βλέμματά μας σε μια εργατική τάξη που θα μπορούσε να διαδραματίζει ένα μίζερο ρόλο  σε μια οποιαδήποτε  φτωχή χώρα του κόσμου, παλεύοντας σε χειρωνακτικές εργασίες για τα απειροελάχιστα, με τον πλάγιο τρόπο του χιούμορ πλάθει με λεπτή ψυχολογία δύο χαρακτήρες φτιαγμένους θα λε γε κανείς ο ένας για τον άλλο.

Πιάνοντας τη γνώριμη χρωματική του παλέτα και με ρεαλισμό και ευαισθησία ζωγραφίζοντας ένα υποφωτισμένο περιβάλλον, όπου υποβόσκει το συναίσθημα της απειλής,  μιας και όλα όσα διαδραματίζονται στη γειτονική Ουκρανία κατά τη διάρκεια της ρωσικής εισβολής μοιάζει να απασχολούν θανάσιμα τους Φινλανδούς, μας μεταφέρει σ ένα γκροτέσκο και λιγάκι σουρεαλιστικό σύμπαν.

Μια ρεαλιστική, αληθινή, ευαίσθητη κομεντί με εξαιρετική ερμηνείες, πολλά όμορφα τραγούδια και εικαστικότητα που τέρπει τις ανάγκες του ματιού, για την κακοτυχία που καμιά φορά μπορεί να οδηγήσει στη λύτρωση μιας μεγάλης αγάπης.