Ξέρεις ότι άφησα τα ίχνη μου για σένα στην Καλαμαριά
Στους εκλογικούς τους καταλόγους ένα ψέμα πάντα τη φορά
Κάποτε γινόνταν εκλογές στα δύο χρόνια, κρίση στο λαό
Κι έτρεχα εκεί που κλαιν τα πράσινα αηδόνια να σε ξαναβρώ
Έβαλα κονκάρδα του ΠΑΣΟΚ για μία ώρα να σε θυμηθώ
Μια φωτογραφία σου αραχτή σε μιαν αιώρα ψάχνω για να βρω
Τίποτα δε έγινε στ αλήθεια μεταξύ μας, μην ανησυχείς
μόνο που γελούσαμε κι άνθιζε η ψυχή μας πριν σοβαρευτείς
ύστερα ακολούθησε αυτό που λεν οι άλλοι «τίμια ζωή»
μια ζωή βαθιά στης Βενετιάς το καρναβάλι, πού χει
εξατμιστεί
κι έμεινε στο τέλος καθαρό κι αποσταγμένο ένα «ευχαριστώ»
μια ευγνωμοσύνη κι ένα δάκρυ στεγνωμένο και χρωματιστό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου