Δεν είσαι γιατρός

Σκίτσο: Ο Άρης

Η συνάντηση με τον Άρη ήταν ξαφνική όπως και ευχάριστη. Από πότε είχα να τον δω; σκέφτομαι… Από τότε που ήταν έφηβος νομίζω και τώρα νάτος μπροστά μου  έχοντας ήδη  τελειώσει  το πανεπιστήμιο.  Η κουβέντα μας είναι σύντομη και περιεκτική αλλά πολύ γρήγορα πηγαίνει  στα παράπονα  που έχει εδώ και κάποιο καιρό  από τον πατέρα του, ο οποίος δείχνει να υποτιμά τις επιλογές που έχει κάνει στη ζωή του, χωρίς  όμως να του το δείχνει ξεκάθαρα .

"Ο πατέρας μου δεν δείχνει απευθείας, αλλά κάθε φορά που τον κοιτώ στα μάτια», λέει ο Άρης, «το υποσυνείδητό μου λέει ότι σκέφτεται για μένα»:

-You aren’t a doctor. You play video games.

Εμένα μου κάνει μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι το υποσυνείδητο αυτού του νέου ανθρώπου τού μιλάει απευθείας στα αγγλικά.

Του λέω:  Στην πραγματικότητα δεν κάνεις τίποτα περισσότερο από το να  προβάλλεις στον πατέρα σου διάφορες ενοχικές σκέψεις που κάνεις ο ίδιος για τον εαυτό σου.

Ξαφνικά  βλέπω ότι ο Άρης παραλύει. Οι λέξεις που του έρχονται στο μυαλό μοιάζει να δυσκολεύονται να βγούνε ώστε να μου απαντήσει ευθέως.

Μετά ησυχάζω , γιατί καταλαβαίνω ότι στην πραγματικότητα έχει να κάνει μια προσπάθεια για  να μεταφράσει πρώτα μέσα στο κεφάλι του στα ελληνικά αυτό που θέλει να μου πει.