Του κατοστάρικου τα όνειρα

Εκατοντάδες χιλιάδες συνάνθρωποι παγιδευμένοι στην πλεκτάνη του ελληνικού ονείρου: "μείνε στη χώρα για να την αλλάξεις". Άνθρωποι , από ανάγκη ή ταμπεραμέντο, ολιγαρκείς, που θα ένιωθαν ευτυχισμένοι με ένα επιπλέον κατοστάρικο στην τσέπη , το οποίο δεν αποκτούν ποτέ.

24 (Εικοσιτέσσερα)

Μια κουβέντα, πως γυαλίζει αν την πεις,
πόσο αξίζει, αν τολμήσεις να την γράψεις
24 οι νότες της γραφής
και ατέλειωτες του ονείρου οι χαράξεις

μια κουβέντα κουβαλάει προσμονές
που σκαλώνουν στην ζωή του ρημαγμένου
καραβάνια είναι οι στίχοι στις ψυχές
που ζητούν τις εξορίες του στημένου

μια κουβέντα είναι λόγια και φωνή
που ταξίδεψαν για χρόνια προκειμένου
να γυρέψουν τη γλυκιά υποδοχή
του βιβλίου, της σελίδας, του κειμένου

ΠΑΡΑΝΟΜΕΙΣ

Στη Μάγχη, τώρα δε θα με ακούς
μπορεί να χει φουρτούνα στο ταξίδι
ο άνεμος θα μπαίνει στους ασκούς
κι ο έρωτας θα ουρλιάζει σαν αγρίμι

θα έχεις όσο χρόνο θες να δεις
πιο ψύχραιμα το θέμα και νηφάλια
μα δώσε μου μια ελπίδα επιστροφής
γιατί με σφίγγει ο πόνος σαν τανάλια

Υποχωρείς, λόγω σιωπής
αδικαιολόγητης στη μοίρα υποταγής
υποχωρείς, λόγω ανθρωπιάς
στ όνομά μιας αξιοπρέπειας φωτιάς
υποχωρείς, λόγω καρδιάς
υπό το φόβο μιας ακόμα μαχαιριάς
υποχωρείς και με πετάς
μες στα λιοντάρια μιας αρχαίας μοναξιάς

τα μάτια που μου είπαν: «Ξεκινώ
για τα όνειρο» δεν ήταν τα δικά σου
μα εγώ σε αθωώνω και τολμώ
να δω την συγκυρία από την πλευρά σου

θα έχεις όσο χρόνο θες να δεις
πιο ψύχραιμα το θέμα και νηφάλια
μα δώσε μου μια ελπίδα επιστροφής
γιατί με σφίγγει ο πόνος σαν τανάλια