Την ύπαρξη μιας πρώτης συμφωνίας με το συνδικάτο των σεναριογράφων αποκάλυψε, ο Τζορτζ Κλούνεϊ, υποψήφιος φέτος για το βραβείο πρώτου ανδρικού ρόλου για την ταινία "Μάικλ Κλέιτον", στην οποία υποδύεται ένα δικηγόρο που αποφασίζει να τα βάλει με έναν πολυεθνικό κολοσσό.
Που; Μα φυσικά στο επίσημο γεύμα που παρέθεσε, όπως συνηθίζεται η Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών, που προσδοκά στην λήξη των κινητοποιήσεων των σεναριογράφων, προκειμένου να πραγματοποιηθεί κανονικά η τελετή της απονομής των Όσκαρ, που αποτελεί ως γνωστόν το "διαμάντι του στέμματος" για την αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία, αντί για μια απλή και χωρίς λάμψη συνέντευξη τύπου που προβλέπει το εναλλακτικό σχέδιο.
Εξίσου αισιόδοξος με τον "σκεπτόμενο" αστέρα του Χόλιγουντ εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια του γεύματος που πραγματοποιήθηκε σε ξενοδοχείο του Λος Άντζελες και ο πρόεδρος της Ακαδημίας Σιντ Γκάνις, που εξέφρασε από την πλευρά του την ελπίδα να βρεθεί σύντομα μια λύση που θα επιτρέψει στους ανθρώπους του κινηματογράφου να συγκεντρωθούν και πάλι όλοι μαζί στις 24 Φεβρουαρίου.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι δηλώσεις του επίσης υποψήφιου για το όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου Βίγκο Μόρτενσεν που εξέφρασε κι αυτός την άποψη πως "όλα θα τελειώσουν καλά".
Ο μόνος δε που διέκρινε το "δάσος" και ασχολήθηκε, επί της ουσίας με τα δίκαια αιτήματα των σεναριογράφων, ήταν ο σκηνοθέτης Μάικλ Μουρ, επίσης υποψήφιος στην κατηγορία των ντοκιμαντέρ για το "Sicko", με το οποίο στηλιτεύει τις πολιτικές απαξίωσης του συστήματος υγείας και περίθαλψης από την κυβέρνηση Μπους.
Ο σημαντικός ντοκιμενταρίστας, λοιπόν, που απέδειξε για μια ακόμη φορά πως ούτε δυσάρεστος φοβάται να γίνει, αλλά ούτε και τα λόγια του μετράει όταν αναζητά την προσωπική του αλήθεια, κάνει λόγο για διεκδίκηση από πλευράς σεναριογράφων αιτημάτων που ισοδυναμούν με ψίχουλα, αν αναλογιστεί κανείς τα οφέλη που εισπράττει από τη δουλειά τους, η κινηματογραφική βιομηχανία.
Συγκεκριμένα, ο Μουρ κατηγορεί τους παραγωγούς ότι διαπραγματεύονται "κακή τη πίστει" για ένα θέμα που έχει να κάνει με δύο σεντς ανά δολάριο πληρωμής των σεναριογράφων.
Ευτυχώς να λέμε που και κάποιος επιφανής δημιουργός τόλμησε να πει ξεκάθαρα, ότι οι επιπτώσεις αυτού του ζητήματος, που προέκυψε με την συνεχιζόμενη απεργία των σεναριογράφων, δεν αφορούν κυρίως μια πιθανή αναβολή της τελετής απονομής των βραβείων Όσκαρ, που σχεδόν ανελλιπώς απονέμονται από το 1929, αλλά το ίδιο το μέλλον του κινηματογράφου, που εξακολουθεί να μην αποδίδει στα πρόσωπο των εμψυχωτών του, που δεν είναι άλλοι από τους συγγραφείς των ταινιών, τον σεβασμό και την ανταμοιβή που δικαιούνται.
Που; Μα φυσικά στο επίσημο γεύμα που παρέθεσε, όπως συνηθίζεται η Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών, που προσδοκά στην λήξη των κινητοποιήσεων των σεναριογράφων, προκειμένου να πραγματοποιηθεί κανονικά η τελετή της απονομής των Όσκαρ, που αποτελεί ως γνωστόν το "διαμάντι του στέμματος" για την αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία, αντί για μια απλή και χωρίς λάμψη συνέντευξη τύπου που προβλέπει το εναλλακτικό σχέδιο.
Εξίσου αισιόδοξος με τον "σκεπτόμενο" αστέρα του Χόλιγουντ εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια του γεύματος που πραγματοποιήθηκε σε ξενοδοχείο του Λος Άντζελες και ο πρόεδρος της Ακαδημίας Σιντ Γκάνις, που εξέφρασε από την πλευρά του την ελπίδα να βρεθεί σύντομα μια λύση που θα επιτρέψει στους ανθρώπους του κινηματογράφου να συγκεντρωθούν και πάλι όλοι μαζί στις 24 Φεβρουαρίου.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι δηλώσεις του επίσης υποψήφιου για το όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου Βίγκο Μόρτενσεν που εξέφρασε κι αυτός την άποψη πως "όλα θα τελειώσουν καλά".
Ο μόνος δε που διέκρινε το "δάσος" και ασχολήθηκε, επί της ουσίας με τα δίκαια αιτήματα των σεναριογράφων, ήταν ο σκηνοθέτης Μάικλ Μουρ, επίσης υποψήφιος στην κατηγορία των ντοκιμαντέρ για το "Sicko", με το οποίο στηλιτεύει τις πολιτικές απαξίωσης του συστήματος υγείας και περίθαλψης από την κυβέρνηση Μπους.
Ο σημαντικός ντοκιμενταρίστας, λοιπόν, που απέδειξε για μια ακόμη φορά πως ούτε δυσάρεστος φοβάται να γίνει, αλλά ούτε και τα λόγια του μετράει όταν αναζητά την προσωπική του αλήθεια, κάνει λόγο για διεκδίκηση από πλευράς σεναριογράφων αιτημάτων που ισοδυναμούν με ψίχουλα, αν αναλογιστεί κανείς τα οφέλη που εισπράττει από τη δουλειά τους, η κινηματογραφική βιομηχανία.
Συγκεκριμένα, ο Μουρ κατηγορεί τους παραγωγούς ότι διαπραγματεύονται "κακή τη πίστει" για ένα θέμα που έχει να κάνει με δύο σεντς ανά δολάριο πληρωμής των σεναριογράφων.
Ευτυχώς να λέμε που και κάποιος επιφανής δημιουργός τόλμησε να πει ξεκάθαρα, ότι οι επιπτώσεις αυτού του ζητήματος, που προέκυψε με την συνεχιζόμενη απεργία των σεναριογράφων, δεν αφορούν κυρίως μια πιθανή αναβολή της τελετής απονομής των βραβείων Όσκαρ, που σχεδόν ανελλιπώς απονέμονται από το 1929, αλλά το ίδιο το μέλλον του κινηματογράφου, που εξακολουθεί να μην αποδίδει στα πρόσωπο των εμψυχωτών του, που δεν είναι άλλοι από τους συγγραφείς των ταινιών, τον σεβασμό και την ανταμοιβή που δικαιούνται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου