Πλατινένιος έγινε πριν από λίγες ημέρες ο δίσκος-αφιέρωμα της Χαρούλας Αλεξίου στον αξέχαστο Μάνο Λοϊζο, με λαϊκά τραγούδια και μπαλάντες σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, Μανώλη Ρασούλη, Πυθαγόρα και άλλων εξαιρετικών στιχουργών.
Η δυναμική της μελωδίας του μεγάλου συνθέτη και τα αξέχαστα λόγια των ποιητών, απογειωμένα από την αξεπέραστη φωνή της μεγαλύτερης ίσως Ελληνίδας ερμηνεύτριας, έρχονται σήμερα, 25 σχεδόν χρόνια μετά το θάνατο του Μάνου Λοϊζου, να ενώσουν ένα κοινό που διψάει για καλό τραγούδι, δυνατές μελωδίες, έντιμες φωνές και αληθινά λόγια.
Και ταυτόχρονα να δώσουν μια απάντηση σε όσους θεωρούν ότι γνωρίζουν τις ανάγκες του κοινού αυτού και διαμορφώνουν την αισθητική στην μουσική αγορά, σύμφωνα με αυτήν τους την πεποίθησή.
Η επιτυχία, όμως, αυτού του δίσκου παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, αν αναλογιστεί κανείς ότι έρχεται στο λυκαυγές μιας νέας εποχής που κάτι καινούργιο γεννιέται στην προώθηση της μουσικής μέσα από τις ανεξάρτητες "παρεϊστικες" παραγωγές, καλλιτεχνών που προωθούν τη δουλειά τους κυρίως μέσω του ίντερνετ.
Τρεις-τρεις, τέσσερις-τέσσερις, συνθέτες, στιχουργοί, μουσικοί και τραγουδιστές δημιουργούν τα δικά τους "ημιεπαγγελματικά" προς το παρόν έργα, ενώ δεν είναι πλέον λίγοι και οι επώνυμοι τραγουδιστές που συμμετέχουν επικουρικά σε τέτοιου είδους προσπάθειες, που σταδιακά αρχίζουν να αντικαθιστούν σε μεγάλο βαθμό και τις ίδιες τις δισκογραφικές εταιρείες, του εφησυχασμού, της άγνοιας, και των αγκυλώσεων, μεταφέροντας το παιχνίδι της προώθησης σε διαδικτυακό γήπεδο.
Ποιότητα στην παραγωγή, καλές ενορχηστρώσεις, δυνατές μελωδίες, ουσιαστικοί στίχοι, με όχημα μια καλή φωνή, θα αποδειχτούν στο άμεσο μέλλον, δείχνουν τα πράγματα, σημαντικότεροι και εμπορικότεροι παράγοντες, από την ασχήμια του στυλιστικού τραγουδιού της χορταστικής εικόνας και των ατραξιόν.
Και ο λόγος που τελικά ο αναδρομικός αυτός δίσκος της Χαρούλας σηματοδοτεί το ξεκίνημα μιας νέας εποχής, είναι ακριβώς επειδή περιέχει όλα τα προαναφερόμενα χαρακτηριστικά. Θα μου πείτε, τώρα, ότι περιέχει και μια διάσημη φωνή που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα τα κοινωνούσε στο ευρύ κοινό. Σύμφωνοι. Και μόνο, όμως, το γεγονός, ότι κάποιες χιλιάδες ανθρώπων επέλεξαν να δωρίσουν στον εαυτό τους ένα σύνολο τέτοιων τραγουδιών, παιγμένων και ειπωμένων με τον συγκεκριμένο τρόπο, στη συγκεκριμένη εποχή, αν μη τι άλλο, δίνει κουράγιο και στους νεότερους δημιουργούς στην προσπάθεια που καταβάλλουν, αγνοώντας τους μεσάζοντες, να φέρουν το έργο τους πιο κοντά στο κοινό. Ένα μεγάλο μέρος του οποίου εμφανίζεται σταθερά διψασμένο για καταθέσεις ψυχής…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου