Αυτόν τον γιορτινό, ατμοσφαιρικό πανικό με τα κάθε λογής λαμπάκια, κρεμασμένα σε κάθε δυνατή τους εκδοχή, σε μπαλκόνια, χώρους εργασίας, εκπαιδευτικά ιδρύματα και δημόσια κτίρια δυσκολεύομαι ακόμα να τον κατανοήσω.
Ειδικά σε περιόδους που ο καθένας από εμάς οφείλει να αποδείξει ότι συνειδητοποίησε κατά τη διάρκεια της χρονιάς, την κρισιμότητα του περιβαλλοντικού προβλήματος.
Οι ειδικοί και οι αναλυτές θεωρούν ότι η παγκόσμια κοινή γνώμη είναι σε μεγάλο ποσοστό επαρκώς ενημερωμένη, τόσο για το μέγεθος του προβλήματος, όσο και για την επιτακτική ανάγκη εξεύρεσης λύσεων και συμμετοχής των πολιτών σε αυτές.
Ωστόσο, αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά, πως η ενημέρωση απέχει αρκετά από την πραγματική συνειδητοποίηση.
Γιατί, ενημερωμένοι είμαστε κατά κάποιο τρόπο και για ένα σωρό βλαπτικά προϊόντα που κυκλοφορούν στην αγορά, όμως εξακολουθούμε να τα αγοράζουμε, ή και αντίθετα, δεν σημαίνει ότι θα αγοράσουμε οποιοδήποτε προϊόν μας υποδείξει ως απαραίτητο η διαφήμιση.
Λίγο πολύ, θεωρώ, πως σ αυτή τη φάση της ιστορικής μας διαδρομής, παρουσιαζόμαστε λιγάκι ως έρμαια στα χέρια της διαφημιστικής αντίληψης που μας έχει εμποτίσει ως το κόκαλο, και που με λίγα λόγια μετατρέπει και το ίδιο το μήνυμα σε ένα προϊόν που καταναλώνεται εύκολα και με την κατανάλωσή του περνάει ακριβώς και η επίδρασή του.
Όμως, για να επιστρέψουμε και πάλι στα διακοσμητικά λαμπάκια των Χριστουγέννων, που άναψαν και φέτος στην Ελλάδα, σύμφωνα με την Greenpeace, περισσότερο ίσως από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, και φυσικά στην ενέργεια που καταναλώθηκε κατά τις γιορτινές ημέρες προκειμένου να φωτίσουμε τις μοναξιές μας και να αντιστρέψουμε την θλιμμένη ψυχολογία μας, μπορούμε να πούμε ότι, τουλάχιστον για τον τόπο μας, χιλιάδες χιλιάδων άρθρα, διασκέψεις για το περιβάλλον, συναυλίες, τηλεμαραθώνιοι, συνεντεύξεις κορυφαίων επιστημόνων, βραβεύσεις με Νόμπελ, κραυγές αγωνίας κ.ο.κ, παρέμειναν απλώς μια διεθνούς μεγέθους φλυαρία χωρίς την αντίστοιχη κινητοποίηση.
Με την ευχή, τέλος, τα Χριστούγεννα του 2008, όχι μόνο να είναι μετριοπαθέστερα, με σαφώς λιγότερα λαμπάκια στα μπαλκόνια (ένα στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο, νομίζω αρκεί) αλλά και να περιοριστεί παράλληλα, τόσο η άσκοπη μετακίνηση με τα αυτοκίνητα όσο και η ενέργεια που καταναλώνουμε σε κτίρια και χώρους εργασίας, παρατηρούμε, προς το παρόν, με μεγάλη αισιοδοξία, την συστηματική προσπάθεια κάποιων ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων, όπως το Λονδίνο, το Παρίσι, το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες, να αναβιώσουν μια πιο "πράσινη" εορταστική ατμόσφαιρα, περιορίζοντας τις ατελείωτες φωταγωγήσεις, που ακυρώνουν σχεδόν τις οικολογικές προσπάθειες ενός ολόκληρου χρόνου, με τον πιο θεαματικό μάλιστα τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου