Την ώρα που η Ανθούλα τον περιμένει στη Μήλο για να παντρευτούνε, ο Πασχάλης παγιδεύεται σε ένα πλοίο που σαλπάρει για τη Σίφνο.
Ψάχνοντας, ματαίως , τρόπους για να βρεθεί μια ώρα αρχύτερα κοντά στην αγαπημένη του ο συνεσταλμένος άντρας έχει να αντιμετωπίσει τις μύριες όσες ατυχίες, από απεργίες, μέχρι τραυματισμούς και κακοποιά στοιχεία.
"Ουδέν κακό", όμως "αμιγές καλού" λέει το διάσημο ρητό που για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνεται στο ακέραιο, καθώς όλη αυτή η κακοδαιμονία που κυνηγάει τον ταλαιπωρημένο ήρωά τον οδηγεί τελικά στην αγκαλιά της πανέμορφης και μυστηριώδους Ζωής και ταυτόχρονα στα μονοπάτια του αληθινού έρωτα.
Διασκεδαστική κωμωδία, με έντονο ελληνικό χρώμα, ευχάριστη μουσική, παρεϊστικο στιλ και αγαπησιάρικη ατμόσφαιρα, για τον έρωτα, τις δεσμεύσεις, τα ρίσκα και την εύρεση του κατάλληλου συντρόφου.
Σίγουρα η ταινία του Νίκου Ζαπατίνα εκπληρώνει τον προορισμό της, που είναι να χαρίσει σε όσο το δυνατόν περισσότερους θεατές ένα ξέγνοιαστο, ανάλαφρο δίωρο, αλλά σίγουρα δεν αξιοποιεί όλες τις δυνατότητές της.
Γενικά, θεωρώ, πως με λίγη μεγαλύτερη προσοχή στο θέμα των ερμηνειών και των διαλόγων η ταινία θα απέφευγε μια κάπως ενοχλητική αίσθηση αυτοσχεδιαστικής προχειρότητας, και θα μπορούσε πραγματικά να εξελιχθεί σε μια κωμωδία έκπληξη,
καθώς συγκεντρώνει όλα εκείνα τα υλικά που απαιτούνται για κάτι τέτοιο, με κορυφαίο το ανεπανάληπτο φυσικό σκηνικό και το αρκετά πρωτότυπο και παιχνιδιάρικο σενάριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου