Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

ΕΝΩΣΤΕ ΤΑ ΨΙΨΙΨΙΝΙΑ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΟΚΟΨΑΡΑ (ΑΡΧΕΙΟ ATHENS24)

Στο καυτό ερώτημα της εποχής, τι θα έπρεπε να κάνουμε, για να βγούμε από την παγκόσμια οικονομική κρίση, με τις λιγότερες δυνατές απώλειες και συνέπειες, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γ. Προβόπουλος, περιγράφει στην έκθεσή του τις ίδιες περίπου προβλεπόμενες πρακτικές, που περιέγραφε και ο προκάτοχός του και οι οποίες συνοψίζονται στην φιλοσοφία, που οδήγησε στην παγκόσμια οικονομική κρίση: «δώστε και το μαχαίρι και το καρπούζι στις δυνάμεις της αγοράς». Στην έκθεσή του λοιπόν, ο κ. Προβόπουλος, διαπιστώνει υψηλούς ρυθμούς ανόδου του κόστους εργασίας και δυσκαμψία της αγοράς εργασίας στη χώρα μας, που έχει κατά κοινή ομολογία χαμηλότατους μισθούς και μεγάλο βαθμό επισφάλειας των θέσεων εργασίας. Κι αυτή η διαχρονική αδυναμία κατανόησης και ερμηνείας της πραγματικότητας από τους ορθολογιστές της οικονομίας αποτελεί μια από τις πιο ξεκάθαρες παθογένειες του πολιτικοοικονομικού μας συστήματος. Τεχνοκράτες με γερασμένες αντιλήψεις, σπουδαγμένοι στα καλύτερα πανεπιστημιακά τμήματα οικονομίας και διοίκησης του κόσμου, αλλά παράλληλα με προβλέψιμες, φθαρμένες, χρεοκοπημένες ιδέες και αραχνιασμένες προτάσεις, αδυνατώντας να οσφρηστούν την οσμή ενός κόσμου που αλλάζει επανεξετάζοντας κάθε παλιά πολιτικοοικονομική θεωρία, στελεχώνουν διαχρονικά θέσεις υπουργείων, τραπεζών, οργανισμών και φορέων ακολουθώντας, ανάλογα με τη θέση τους, την πεπατημένη του τρίπτυχου, φόροι, δανεικά, θυσίες. Κατ αυτούς, λοιπόν, τους καλοπληρωμένους σε χρόνια οικονομικής κρίσης, κρατικούς υπαλλήλους, εκφραστές του δογματικού φιλελευθερισμού, η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, επειδή τα προηγούμενα χρόνια δεν εφαρμόστηκαν ακόμα πιο σκληρά μέτρα, δεν περικόπηκαν ακόμα περισσότερα εργασιακά δικαιώματα και φυσικά, ούτε λόγος να γίνεται για τους υψηλούς ρυθμούς ανόδου του προσωπικού τους κόστους εργασίας που προκαλείται από τους παχυλούς και συχνά αναιτιολόγητους μισθούς τους.
Στις ΗΠΑ, ο Μπαράκ Ομπάμα ξεκίνησε την κυβερνητική του θητεία, προσπαθώντας να βάλει σε μια τάξη τους μισθούς και τις αποδοχές στελεχών τύπου Προβόπουλου, γιατί γνωρίζει πολύ καλά, ότι η μεταστροφή της κατάστασης και η ανάκαμψη της οικονομίας θα προέλθει μόνο όταν αρχίσουν οι πολίτες να εργάζονται, να αμείβονται, και να καταναλώνουν, νιώθοντας μια σχετική ανακούφιση και βεβαιότητα για το μέλλον. Στη χώρα μας, οι τεχνοκράτες της διοίκησης, αντί να αναζητούν τρόπους, προκειμένου να γίνουμε περισσότερο παραγωγικοί, άρα και ανταγωνιστικοί εξακολουθούν να ενώνουν τα ψιψιψίνια με τα κοκοκόψαρα, με ύφος περισπούδαστο και αέρα ευρωπαϊκό. Το χάνουμε το… κορμί κ. Προβόπουλε…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου