ΤΟ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ ΚΙΝΗΤΡΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Το να αναπτύσσεσαι κρύβει μεγάλη μοναξιά. Το να διευρύνεσαι, να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. Έχεις αποφασίσει να αποδεχτείς, το δυνατόν περισσότερα πράγματα, και είναι μια δύσκολη απόφαση αυτή. Όμως, μόνο με την αποδοχή, μπορείς να γίνεις «περισσότερος» απ ό,τι είσαι.
Είναι μια διαδικασία αυτή που μπαίνεις, που δεν ολοκληρώνεται ποτέ, είναι ο τρόπος να πλησιάσεις την τελειότητα μέσα από το δικό σου μοναδικό δρομολόγιο. Να αγγίξεις αυτό που η μυθολογία της σοφίας αποκαλεί «ανώτερο εαυτό».
Κάνοντάς το, όμως, αφήνεις πίσω ανθρώπους, που θα παρακαλούσες να «τρέξουν» μαζί σου, συνοδοιπόρους μέχρι σήμερα, που θα σου λείψουν αφόρητα οι παλιές σας συζητήσεις και που οι νέες διαφωνίες σας, πιθανόν πλέον θα σε πληγώνουν τρομερά.

Όταν αποφασίσεις στη ζωή σου να διευρυνθείς, να τοποθετηθείς διαφορετικά, μοιάζεις με άνθρωπο που βλέπει τους αγαπημένους του , γύρω του, να γερνάνε, όταν αυτός παραμένει αγέραστος, αγέρωχος και φρέσκος, απέναντι σε ρυτιδιασμένα πρόσωπα ανθρώπων της ίδιας ηλικίας. Και είναι τόσο επώδυνο αυτό, τόσο εξαντλητικό.
Η μοναξιά είναι αφόρητη. Οι αντίθετες γνώμες πληθαίνουν και μια ολόκληρη ανθρωποθάλασσα έχει άποψη για τη ζωή σου. Δεν καταλαβαίνουν ότι: «τίποτα δεν πρέπει με τον ίδιο τρόπο για όλους».

Αλλά και το να επιδιώκεις κάτι πρωτότυπο, κρύβει εξίσου μεγάλη μοναξιά. Εσύ δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς, μολαταύτα αυτοί νομίζουν πως μπορείς. Είναι οι άνθρωποι της άλλης στάσης και βασίζουν εν πολλοίς την φιλοσοφία τους στη ματαιότητα που συνοδεύει τη φθορά των πραγμάτων, άρα στο φινάλε φυσιολογικά βγαίνουν πάντα δικαιωμένοι.

Σου λένε πως, με τις επιλογές σου θα χαθείς και συ θέλεις να τους απαντήσεις πως δεν είσαι σαν κι αυτούς. Πως είσαι διαφορετικός. Δεν τολμάς όμως να το εκστομίσεις επειδή γνωρίζεις πως αυτοί θα θεωρήσουν ότι εννοείς, «καλύτερος».

Θα τους ρωτήσεις: πως μπορείτε να ξέρετε ποιο είναι το καλύτερο για μένα; Πως επωμίζεστε το βάρος της ευθύνης μιας πιθανά λανθασμένης συμβουλής;.

Μπορείτε με τις συμβουλές σας να με οδηγήσετε σε κάτι καλύτερο από αυτό που καταφέρατε εσείς;

Συνήθως δε σου λένε τίποτα ευθέως και φυσικά δε θα σου πουν ότι δεν θα τα καταφέρεις. Κρατάνε πάντα μια «πισινή» που σε αρρωσταίνει και προσπαθούν να σε φέρουν σιγά σιγά στα μέτρα τους. Σε γεμίζουν με το «τι θα γίνει αν…». Φοβισμένοι άνθρωποι, δούλοι του «αν». Σου προτείνουν πράγματα, συνήθως τα ίδια πράγματα όλοι. Πράγματα λογικά, πατημένα, σίγουρα.

Όμως, χωρίς να το γνωρίζουν, σου δίνουν το ισχυρότερο κίνητρο στον κόσμο.
Τη δύναμη, του να μην πιστεύει κανένας σε εσένα. Την ευκαιρία να δεις τα βλέμματά τους όταν πετύχεις…