Πάνω που άρχισε να διαμορφώνεται ένα ενδιαφέρον στους πολίτες σχετικά με το οικολογικό ζήτημα, το οποίο θα μπορούσε υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις να οδηγήσει στα πρώτα ψίγματα οικολογικής συνείδησης, μια αλυσίδα κρίσεων οδήγησε στην υποβάθμιση του πιο σημαντικού πολιτικού ζητήματος της εποχής μας. Η στροφή προς την «πράσινη» σκέψη είναι επιβεβλημένη τόσο για πολιτικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς όσο κυρίως για αμιγώς ανθρωπιστικούς λόγους, καθώς, εκτός των άλλων, δίνει τη δυνατότητα σε πολλούς ανθρώπους, να γευτούν την πληρότητα ενός νέου αιτήματος, ενός λόγου να κινητοποιηθούν, μιας αφορμής να αγωνιστούν για κάτι πέρα τα συνηθισμένα. Με λίγα λόγια, αυτός, ο δίχως γυρισμό δρόμος, κάθε άλλο παρά μοιρολατρικά πρέπει να αντιμετωπίζεται, από τους διαβάτες του, καθώς αποτελεί τη μοναδική ίσως τη μοναδική ευκαιρία της συγκεκριμένης γενιάς να αποδείξει ότι είναι ικανή να κινητοποιηθεί, να συμβάλλει, να λειτουργήσει συλλογικά, συνειδητοποιημένα, ώστε να προσφέρει στην επόμενη, την νικηφόρα απαρχή ενός αγώνα που θα προάγει συνολικά το ανθρώπινο πνεύμα.
Οι πολιτικοί, και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, εμφορούμενοι από έναν παθολογικό και ιδιότυπο «οικονομισμό» έκλεισαν άρον άρον την σύντομη πράσινη «παρένθεση», του επιφανειακού ενδιαφέροντος τους για την αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη και των κλιματικών αλλαγών και επανήλθαν στο αγαπημένο τους θέμα, που δεν είναι άλλο από την μικροκομματική επεξεργασία της παλαιού τύπου οικονομίας που σαπίζει από έλλειψη ενδιαφέροντος, ανθρωπισμού και προοπτικής.
Επαφίεται τελικά στον καθένα από εμάς το κατά πόσο θα αναλάβει κάτι παραπάνω από την προσωπική του ευθύνη ώστε να συμβάλλει ως πολιτικός ακτιβιστής και ενεργός πολίτης στην μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισε ποτέ η ανθρωπότητα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου