Η Ιρίνα επιστρέφει στην Ελλάδα έπειτα από 25 ολόκληρα χρόνια, για να συμπληρώσει το κομματιασμένο παζλ των αναμνήσεών της και να βρει τον ετεροθαλή αδελφό της.
Γεννημένη στη Μόσχα από Έλληνα πατέρα και Ρωσίδα μητέρα γνωρίζει πως ο δρόμος της συμφιλίωσης με το παρελθόν είναι μακρύς και κακοτράχαλος.
Η χώρα που συναντάει εδώ είναι αρκετά διαφορετική από εκείνη που ήξερε, έτσι όπως την θυμόταν, αποκαθαρμένη από τον εξωραϊσμό των αναμνήσεων.
Η σκοτεινιά της φωτογραφίας αποτυπώνει ανάγλυφα τις πρώτες εντυπώσεις της Ιρίνα από αυτό τον σκληρό και έρημο παράδεισο.
Υποδέχεται τη μοναδική κληρονομιά που της άφησε ο πατέρας της-μερικά ημερολόγιά του και ένα κείμενο του Γάλλου συγγραφέα και ποιητή Ζενέ-ωσάν να επρόκειτο για μία τεράστια περιουσία και ξεκινάει για ένα ταξίδι αυτογνωσίας και πατριδογνωσίας με τερματικό σταθμό την συναισθηματική γεφύρωση του τότε με το σήμερα.
Κάποιες φορές η δραματική ταινία του Κυριάκου Κατσουράκη ξεχειλίζει από ένα υπέρμετρο συναίσθημα που πνίγει την πλοκή και εκθέτει τους χαρακτήρες της.
Υπάρχει όμως αφαίρεση, σ αυτήν την ξύλινη, αποστεωμένη γραφή ενώ παράγεται και γνήσια θλίψη καθώς και αγωνιώδης ταύτιση με τη μοίρα της ηρωίδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου