Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

ΞΑΝΘΟΝ ΠΙΕΣΤΡΟΝ-ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ Ο ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ! Ο ΔΙΑΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟΣ!!

Ο ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ
Ο Ασκληπιός υπήρξε ο μεγαλύτερος θεραπευτής της αρχαιότητας. Οι επιτυχίες του, λέει ο μύθος, οδήγησαν στην αύξηση του πληθυσμού του ανθρωπίνου γένους, γι αυτό ο Δίας τον σκότωσε μ’ έναν κεραυνό, θέλοντας να δώσει ένα τέλος στη δημοτικότητα του, αλλά και στην, αφύσικη για την εποχή, πλήθυνση των ανθρώπων.

ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ Ο ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ!
Ο ΔΙΑΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ ΟΤΙ
ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟΣ!!


Ένας κεραυνός κατά τη διάρκεια μιας ασυννέφιαστης και ηλιόλουστης ημέρας θα αποτελούσε ένα ακραίο καιρικό φαινόμενο μη λαμβάνοντας υπόψην την απροκάλυπτη ζηλοφθονία των θεών για τους θνητούς εκείνους, που ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους. Ένας κεραυνός λοιπόν, που ξεπήδησε απ’ τα σπλάχνα του καταγάλανου αθηναϊκού ουρανού, χτύπησε τον αγαπημένο, ασθενών και μη, Ασκληπιό αφήνοντάς τον ακαριαίως εις τον τόπο καταμεσής της παντέρημης κυριακάτικης αθηναϊκής αγοράς. Η θεραπευτική τέχνη λοιπόν, θρηνεί από χθες το θαυματοποιό της, τον άνθρωπο εκείνο που έσωσε τόσες ζωές ξεγραμμένες κατά τα φαινόμενα με τις αξεπέραστες μεθόδους του και είδε τον εαυτό του να λατρεύεται εν ζωή από τους συνανθρώπους του όσο και οι κορυφαίοι των θεών.
Όταν άκουσα την είδηση αυτή και αφού προσπέρασα την αρχική συντριβή και τη συγκίνηση της ιστορικής στιγμής, επιδόθηκα σε μια έρευνα σαρωτική με θέμα τους απροσδόκητους θανάτους που συνέβησαν εις το παρελθόν με παρόμοιους τρόπους και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όλοι (σχεδόν για να ακριβολογούμε) εκείνοι οι άνθρωποι που κατέληξαν με τον ίδιο αναπάντητο τρόπο στη ζωή τους, υπήρξαν ιδαίτερα δημοφιλείς και αμφισβήτησαν ουσιαστικά με τη δράση τους την απόλυτη, έως τις μέρες τους, διαχείριση εκ των θεών της ζωής και του θανάτου των ανθρώπων.
Ο Ασκληπιός λοιπόν, αφιέρωσε τη ζωή του στον πόνο των απαρηγόρητων συμπολιτών του και θεωρώ χρέος μου δημοσιογραφικό και ανθρώπινο να σας υπενθυμίσω λίγα πράγματα για εκείνον. Πατέρας του Ασκληπιού είναι ο θεός Απόλλωνας, ακόμα ένας τραγικός θεός που, αφού είδε το γιο του να γερνάει πριν από τον ίδιο, τον είδε και να πεθαίνει μ’ αυτόν τον τρόπο, χωρίς να μπορέσει να αλλάξει τίποτα από τα πεπραγμένα. Προσπάθησε, λένε οι πληροφορίες, να πείσει τον Πλούτωνα να τον αφήσει κι αυτόν ελεύθερο, όπως είχε κάνει με το Σίσυφο, αλλά κάτι τέτοιο δε γινόταν επειδή πρώτον η απεργία των νεκρών με αίτημα πενθήμερες άδειες ζωής για όλους κυλούσε αισίως στην δέκατην πέμπτην ημέραν και δεύτερον ο Ασκληπιός εβρίσκετο σε βαθειά γεράματα και αυτό θα προκαλούσε φοβερή αναστάτωση στην πτέρυγα ανηλίκων του Άδη.
Μητέρα του Ασκληπιού ήταν η μακαρίτισσα Κορωνίδα, η οποία, αφού έφερε στον κόσμο το βλαστό της, εγκατέλειψε τον Απόλλωνα και ερωτοχτυπήθηκε από τον Ισχύ, εγγονό του Αρκάδα, βρίσκοντας στο πρόσωπό του τον άντρα εκείνο που δε θα την καταλάβαινε ποτέ, που δε θα νοιαζόταν ποτέ για τα αισθήματά της, που δε θα της έλεγε ποτέ γλυκόλογα.
«Γιατί εκείνος δε θα της φερόταν ποτέ τόσο τρυφερά όσο ο Απόλλωνας, δε θα την κοίταζε βαθειά στα μάτια όπως ο Απόλλωνας, δε θα τη σεβόταν τόσο τιμητικά όπως ο Απόλλωνας», αυτά απάντησε στο θεό με ονειροπόλο βλέμμα, όταν εκείνος τη ρώτησε «τί έχει ο Ισχύς παραπάνω από μένα;». Και ο θεός θόλωσε γιατί έκανε το λάθος να ψάξει για την άκρη του κύκλου κι αφού τη σκότωσε, παρέδωσε τον Ασκληπιό στα φιλόξενα χέρια του σοφού Κενταύρου Χείρωνα, ο οποίος του έμαθε τα μυστικά της ιατρικής τέχνης.
Η Ικανότητα του Ασκληπιού να θεραπεύει αρρώστους εξελισσόταν διαρκώς μέσα στο χρόνο και κατορθώνοντας να ξεπερνάει τις κατά καιρούς κατηγορίες περί δωροληψίας που δεν αποδείχτηκαν ποτέ, έφτασε σε ποσοστά επιτυχίας που αγγίζαν το απόλυτο, χαρίζοντας στους συνανθρώπους του καλή υγεία και μακροζωία. Η περίπτωση του Αδμήτου, που πέθανε στη προχωρημένη ηλικία των 45 χρονών, βλέποντας τα εγγόνια του να βγαίνουν στη σύνταξη και τα δισέγγονά του να διαπρέπουν στην στρατιωτική διοίκηση, είναι χαρακτηριστική.
Όταν ο θεός Άρης, όμως, κατάλαβε ότι οι θεοί δεν όριζαν πλέον ολοκληρωτικά τη ζωή και το θάνατο των ανθρώπων, έπεισε το Δία ότι, πρώτον, εις τον κάτω κόσμο δεν υπάρχει από καιρό “φρέσκο αίμα” και, δεύτερον, οι παλιοί νεκροί βλέποντας την απαλλαγή τους να αργεί και την υπηρεσία να τους πηγαίνει είκοσι μέσα, εγείρουν αγανακτισμένοι παλιά αιτήματα όπως διαχωρισμός καλών νεκρών και κακών νεκρών και διαφοροποίηση στην αντιμετώπισή τους και στις συνθήκες διαβίωσής τους. Κάτι τέτοιο όμως που θα σήμαινε και το τέλος του ισχύοντος θεοκρατικού συστήματος συν του γεγονότος της ραγδαίας αυξήσεως του πληθυσμού (είχε να πεθάνει άνθρωπος τρία χρόνια!) οδήγησαν το Δία στην απόφαση να αφήσει ορφανά τα πέντε παιδιά του Ασκληπιού Μαχάονα, Ποδαλείριο, Πανάκεια, Ιασώ και Υγεία. Το γνωστό ραβδί του ,τέλος, εις το οποίο είχε τυλιχτεί ένα φίδι τα τελευταία χρόνια, εκτείθεται από εχθές το βράδυ, έναντι συμβολικού αντιτίμου, εις το μουσείο Αθηνών στο, υπό διευθύνσεως Δία, κέντρο εκπαιδευτικών θανάτων ανθρώπων που ξεπέρασαν το μέτρο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου