Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

INDIANA JONES AND THE KINGDOM OF THE CRYSTAL SKULL (ΑΡΧΕΙΟ Β)

Στα μέσα της δεκαετίας του 50, εποχή κατά την οποία μαινόταν ο ψυχρός πόλεμος , και η αντικομμουνιστική υστερία στην Αμερική έφερνε στο περιθώριο της κοινωνίας, ακτιβιστές, αριστερούς, ανθρωπιστές, αλλά και άσχετους με τα πολιτικά τεκταινόμενα της εποχής, ανθρώπους δηλαδή που απλά έτυχε να μην υπάρξουν συνεπείς με τη νεύρωση των υπολοίπων, ο Steven Spielberg βρίσκει το σκηνικό που αναζητούσε για χρόνια, προκειμένου να ξαναζωντανέψει τον αγαπημένο του ήρωα.

Ο διάσημος αρχαιολόγος και εραστής της περιπέτειας Indiana Jones, θύμα κι αυτός παρά τις πεποιθήσεις του ωστόσο, του πολιτικού κλίματος της εποχής, βρίσκει στην ασεβή απομάκρυνσή του από την διδασκαλική του έδρα, την ευκαιρία που αναζητούσε να μετατρέψει ένα ακόμη τέλος σε μια καινούργια αρχή. Η δοκιμασία που τον περιμένει αυτή τη φορά, συνδέεται άμεσα με την αναζήτηση ενός μυστηριώδους κρυστάλλινου κρανίου, το οποίο υποτίθεται πως διαθέτει την υπερφυσική δύναμη της απόλυτης γνώσης, ενός θησαυρού παρατημένου από εξωγήινες οντότητες, ικανού να χαρίσει παντοδυναμία σε οποιονδήποτε τον αποκτήσει. Άρα το διακύβευμα εμφανίζεται ξανά αυτούσιο και αφορά τις προθέσεις αυτών που θα απλώσουν πρώτοι τα χέρια τους πάνω στον πολυπόθητο θησαυρό.

Με συνοδοιπόρους παλιούς φίλους, αλλά και αγνώστους μέχρι σήμερα συγγενείς του, ο καταβεβλημένος αρχαιολόγος με την περίπλανη φύση και το αψεγάδιαστο ένστικτο θα εμπλακεί σε μια ιδιαίτερα απαιτητική δοκιμασία, προσπαθώντας, με την αύρα του κλασικού που τον διατρέχει να αποδείξει στη νεότερη γενιά, ότι παρά την ηλικία του εξακολουθεί να παραμένει ανταγωνιστικός.

Η ταινία, είναι μια περιπέτεια, στην παραδοσιακή φόρμα των «Indiana Jones» και στο ύφος των παραμυθιών δράσης που αφηγείται καλύτερα από τον καθένα ο δημιουργός της. Βλέπεται ευχάριστα και αποπνέει αρκετή από την αύρα της μυθολογίας της, χωρίς ωστόσο να ξεφεύγει από ένα πληθωρισμό υπερβολικών εφέ, που της αφαιρούν πόντους από το τελικό αποτέλεσμα.

Με τη χρήση των κατάλληλων πλάνων, και των κλισαρισμένων κορυφώσεων του συναισθήματος, ο πολύπειρος Spielberg πλαταίνει την ταινία του, όσο να της δώσει επικές διαστάσεις, αλλά κάπου χάνει τον έλεγχο, όπως οποιοσδήποτε κοινός θνητός θα ξεχνούσε, συναντώντας κάποιον από τους πρώτους του έρωτες, πως η απλότητα παραμένει παραδοσιακά το μέσο του πιο απόλυτου αιφνιδιασμού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου