Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

700

Αν σε πιάσει ένα συνάχι
έξω απ το χρηματιστήριο
να το κρύψεις γιατί θά χει
επιπτώσεις στην υφήλιο

Αν σε βλέπει στο Παγκράτι
μία κάμερα με νόημα
η πουτάνα έχει ένα μάτι
που ματιάζει και το φρόνημα

Στον ελεύθερό μου χρόνο
τείνω δάχτυλο στο διάστημα
κατασκόπους φακελώνω
δορυφόρους κι άλλα βλάσφημα

Βλέπω φως στις εκκλησίες
και φυσάω το κεράκι μου
σβήνω φλόγες κι αγωνίες
κι απ τους άγιους το φιλάκι μου

Για να μη με κοροϊδέψει
της βενζίνης ο χονδρέμπορος
λέω έξι έξι έξι
ήταν πάντα χοντροκέφαλος

Στων δισκάδικων τα ράφια
κάνω μάρκετινγκ και έλεγχο
κι όσα παίζουνε τα ράδια
κρύβω πίσω από το έντεχνο

Στην γενιά των χρεωμένων
βασιλεύει ο κοντόφθαλμος
οικογένειες διχασμένων
και ανένδοτος υπόγειος

Λέω δυο φορές τη μέρα
Θερμοκήπιο, Γκουαντάναμο
σαν τρελό, στα ξεχασμένα
εγερτήριο στο θάλαμο.

Την ψυχή του μου κολλάει
αντί ένσημα ο διάβολος
ξανανιώνει όταν γερνάει
και ασφαλίζεται αρχάγγελος

Αν μπορέσεις να μου δώσεις
μια ελπίδα, σ ερωτεύομαι
μα αν γυρεύεις αποδόσεις
υψηλές, διαπραγματεύομαι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου