Πως αναβοσβήνουνε τα φώτα
των μεγάλων πολυεθνικών
μία προσφορά αυτή η βόλτα
των ξενυχτισμένων χορηγών
Βλέπω τον περιπτερά σκυμμένο
σαν φαντάρο πριν την αλλαγή
σαν να τον ξεχάσαν νυσταγμένο
γι άλλο ένα νούμερο σερί
Η μάνα μου ήτανε να δεις μια θάλασσα υπομονής
που οι συμβουλές της, μ άφηναν εκτός της εποχής
ο γέρος μου απ την αρχή, ένα ποτάμι ανοχή
τα λόγια του, όμως, είχανε, στο χρόνο αντοχή
Μάζεψε ο Δήμος τα αποφάγια
και ο νταβατζής τα χρονικά
μέσα στις αγάπης την ορφάνια
λάτρεψα μια πόρνη που γερνά
Τσίριξαν με λύσσα τα γεράνια
στρέβλωσε το βλέμμα μου η χαρά
γέμισα το πάτωμα κοτσάνια
και την αρετή με κοπριά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου