Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Προδιαγεγραμμένη η πορεία του τόπου

Η εικόνα του πρώην πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Καραμανλή, να καταψηφίζει τα μέτρα της κυβέρνησης, από το μέσο μιας εύθυμης κομματικής παρέας, στα πίσω έδρανα της βουλής, δεν ήταν απλώς αποκαρδιωτική, αλλά και απίστευτα προσβλητική για έναν λαό που βομβαρδίζεται με την άποψη ότι οι πολιτικοί του άλλαξαν και καλείται να εφαρμόσει το πιο σκληρό πρόγραμμα λιτότητας που εφαρμόστηκε ποτέ.

Ο πρώην πρωθυπουργός, φαίνεται πως εξελίσσεται σ ένα μελανό πρόσωπο της ελληνικής ιστορίας, αποδεικνύοντας περίτρανα το πόσο καταστροφικό μπορεί να αποδειχτεί για μια χώρα το να επιτρέψει σ έναν ανέτοιμο πολιτικό να αναρριχηθεί στα ύπατα αξιώματα.

Το βέβαιο είναι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις η «δαμόκλειος σπάθη» που ενσαρκώνει το νόημα της τεράστιας πολιτικής ευθύνης, το οποίο διαχειρίζεται ένας ηγέτης, πέφτει συνήθως στα κεφάλια του λαού που κυβέρνησε, παρά στον ίδιο.

Ο ίδιος απλώς βυθίζεται στην βαλτώδη ανυποληψία της υστεροφημίας του, την ώρα που τα πόδια της χώρας του φαίνεται να λυγίζουν υπό τον αβάστακτο ζυγό του δημοσίου χρέους της, αλλά κυρίως του διχασμού που φέρνει από τη μία όχθη του ποταμού τις πολιτικές δυνάμεις που έφεραν τη χώρα στο χείλος της αβύσσου κι από την άλλη εκείνες που επενδύουν στην κατάρρευση του συστήματος, ευελπιστώντας στην διεύρυνση της πολιτικής επιρροής τους την επόμενη ημέρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου