Παίρνω την κιθάρα για να δω
αν αξίζει να σε νοσταλγώ
αν αξίζει πού’ σαι πάντα εδώ
ήμουνα σελίδα πιο λευκή
κι απ’ το χιόνι στην Ανταρκτική
κι έγινα βιβλίο σοβαρό
Ένα αγκάθι κάνει την καρδιά
να χτυπά δυνατά
δυο αγκάθια όμως είναι πολλά
είχα κι άλλο από παλιά
Ξύπναγες και ήσουνα λευκή
κουτουλούσες όλο το πρωί
και τα χείλη σου ήταν γυριστά
λίγο να ξεμπλέξεις το μαλλί
λίγη πρωινή γυμναστική
κι ύστερα επάνω στα γλυκά
Ένα αγκάθι κάνει την καρδιά
να χτυπά δυνατά
δυο αγκάθια όμως είναι πολλά
είχα κι άλλο από παλιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου