Στον ουρανίσκο να ακουμπά πάνω η γλώσσα σου
όταν τροχίζεις τα φωνήεντα της Κάσου
βροχές της Ρόδου να ξεπλένουν τα πνευμόνια σου
και την καμπύλη να φροντίζεις της Καρπάθου
Στα δυο σκουπίδια το ένα πάντα είναι σκόπιμο
γιατί συμβάλλει στην αρχή κάτι καινούργιου
συγχωροχάρτια νοτισμένα και αδειόσημο
στα δόντια πρόσχημα λιανίζεται πανούργου
Η αναπνοή δεν είναι η ίδια
όταν εισπνέεις τα ταξίδια
κι όταν εκπνέεις τις λειψές επιστροφές
η προσμονή δεν είναι η ίδια
όταν σε βρίσκουν τα ταξίδια
δεμένο πάνω σε άγκυρες και σιδεριές
Στρωμένα πάνω στο περβάζι προς το άπειρο
αναπολούνε δυο εσώρουχα βρεγμένα
κλείσε τα μάτια και θα κλείσω το παράθυρο
πριν τα κολλήσεις στις καμπύλες σου για μένα
είναι οι στάσεις πιο βαριές απ τα ταξίδια σου
Και τα μοτέλ πάντα πιο βρώμικα απ το δρόμο
οι αχθοφόροι λες πως είναι τα βαρίδιά σου
κι οι άδειοι δρόμοι σε γεμίζουνε με τρόμο
Η αναπνοή δεν είναι η ίδια
όταν εισπνέεις τα ταξίδια
κι όταν εκπνέεις τις λειψές επιστροφές
η προσμονή δεν είναι η ίδια
όταν σε βρίσκουν τα ταξίδια
δεμένο πάνω σε άγκυρες και σιδεριές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου