Ελάχιστοι από εμάς δεν γνωρίσαμε στη ζωή μας έστω και ένα ανδρόγυνο που να μην κατάφερε τελικά να αποτρέψει το πρόωρο τέλος της σχέσης του, παρά τη θριαμβευτική γαμήλια χλιδή με την οποία περιέβαλλε το ξεκίνημά του.
Παράλληλα, μάρτυρες παρόμοιων φαινομένων γινόμαστε και στην αγορά, όπου τα τελευταία χρόνια πυκνώνουν τα εντυπωσιακά εγκαίνια μαγαζιών, που δεν συνοδεύονται και από μια εξίσου επαγγελματική ζέση στη συνέχεια.
Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, λοιπόν, τα πράγματα γίνονταν για τους ίδιους λάθος λόγους.
Ανοίγοντας, λοιπόν, σπίτι ή μαγαζί για να επιδείξεις κάτι είσαι καταδικασμένος σε αποτυχία, αυτό δείχνει η εμπειρία.
Γρήγορα θα βαρεθείς και θα κουραστείς και στη μια και στην άλλη περίπτωση και θα τα παρατήσεις. Γι αυτό πληθαίνουν τα διαζύγια στις σχέσεις και τα λουκέτα στην αγορά, ανεξαρτήτως κρίσης.
Εξάλλου, στις προηγμένες οικονομικά χώρες είναι κοινό μυστικό ότι ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει κανείς την μικρή του παραγωγική μονάδα σφραγίζει σημαντικά το μέλλον της. Με λίγα λόγια, ένας υπεύθυνος επιχειρηματίας γνωρίζει ότι καμιά απολύτως μάχη δεν κερδίζεται με ένα εντυπωσιακό opening. Ούτε καν καλύπτεται ο μισός δρόμος όπως τεμπέλικα ισχυριζόμαστε εδώ. Τα εγκαίνια ενός μαγαζιού όπως και ένας γάμος θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από την ταπεινότητα που εκπορεύεται από τη συνειδητοποίηση των δυσκολιών που θα επακολουθήσουν. Σε διαφορετική περίπτωση η πορεία είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένη. Απαιτείται αφοσίωση και συνεχής προσπάθεια για την επιβίωση και την ανάπτυξη μιας επιχείρησης και μιας σχέσης οπουδήποτε στον κόσμο. Με άλλα λόγια, θεωρώ ότι πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις αλλά και τις σχέσεις που βάζουν σήμερα “λουκέτο” δεν θα είχαν διαφορετική τύχη σε μια από τις αναπτυγμένες οικονομίες και κοινωνίες του κόσμου, αν βασίζονταν φυσικά στις ίδιες πρακτικές.
Αναντίλεκτα, διανύουμε μια πολύ δύσκολη περίοδο, αλλά αυτό δε σημαίνει κιόλας ότι δεν μας δίνεται και μια καλή ευκαιρία για να συνειδητοποιήσουμε μερικά στοιχειώδη πράγματα. Όπως για παράδειγμα ότι ο μεγαλύτερος βαθμός δυσκολίας εντοπίζεται στην κατανόηση της απλότητας .
Έτσι, βλέπουμε κάποια ζευγάρια χωρίς εξεζητημένες καταναλωτικές απαιτήσεις να μακροημερεύουν δίπλα σε μικρές συνοικιακές επιχειρήσεις που έχουν υψώσει επιτυχώς, τον συμπαγή κυματοθραύστη που δημιουργεί ο σεβασμός προς τον καταναλωτή, και καταλαβαίνουμε ότι μόνοι μας τελικά φτιάχνουμε τα αδιέξοδα της ζωής μας.
Μια στις τόσες συναντάς και τον καλλωπισμό ενός χώρου που προμηνύει ότι κάποια καινούργια επιχείρηση θα κάνει σε λίγες ημέρες την εμφάνισή της στη γειτονιά.
Η ελπίδα που δημιουργείται πια από μια τέτοια εικόνα σου επιτρέπει τον παραλληλισμό της με την γέννηση ενός μωρού σε περίοδο πολέμου. Γι αυτό και κάθε ελπίδα θα πρέπει να περιβάλλεται με ιδιαίτερη φροντίδα τόσο από αυτόν που τη γεννάει όσο κυρίως από εκείνον που την έχει ανάγκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου