Ευτυχώς που πρόλαβα σαν παιδί εκείνα τα αξέχαστα χρόνια που η ζωή των γυναικών περιστρέφονταν αποκλειστικά γύρω από τους άντρες τους.
Ήταν τότε που η γιαγιά μου η Μαρία καλούσε για καφέ στο σπίτι της την Ελευθερία την τελωνειακού, την Βαϊτσα τη χήρα, την Δώρα την εφοριακού, την Μαρία, την τραπεζικού, την Σωτηρία την υδραυλικού και φυσικά την αξέχαστη Ελένη την ταχυδρομικού. Θυμάμαι ότι πιο σπάνια απ όλες ερχόταν η Κωνσταντίνα η κερά, επειδή έκανε περισσότερο παρέα με την Αφροδίτη την εκπαιδευτικού, την Γεωργία την αρτοποιού και την Σοφία την σιδηροδρομικού.
Μακάρι κάποτε κι εμείς να ζήσουμε παρόμοια χρόνια. Να μαζεύονται δηλαδή σ ένα σπίτι και να τα λένε η Ευρυδίκη η γναθοχειρουργού, η Μαριλίζα η προγραμματιστού, η Άννα Μαρία η περιβαντολλόγου
η Ελπίδα η κτηματομεσιτικού και η Αννούλα η τηλεπαρουσιαστού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου