Μια από τις καλύτερες ταινίες του Danny Boyle για τη δύναμη της θέλησης που επιφέρει την άρση των πάσης φύσεως αδιεξόδων είναι το (127 hours). Το φιλμ εξιστορεί την προσπάθεια απεγκλωβισμού ενός παθιασμένου φυσιολάτρη και αναρριχητή, του Aron Ralston, o οποίος σε μια από τις καθιερωμένες εξορμήσεις του στο χέρσο και αφιλόξενο φαράγγι της Γιούτα έρχεται αντιμέτωπος με ένα βράχο, ο οποίος παγιδεύει το δεξί του χέρι και καθιστά αδύνατη τη διαφυγή του από την πετρώδη τάφρο.
Υπακούοντας στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης- το οποίο είναι ιδιαίτερα οξυμένο και ανεπτυγμένο σε άτομα που βρίσκονται σε διαρκή συνδιαλλαγή με το φυσικό περιβάλλον- ο Aron θα αξιοποιήσει τις πρώτες ώρες του εγκλωβισμού του για να προϋπολογίσει τα υλικά και τους πόρους που διαθέτει στη διάθεσή του προκειμένου, είτε να απελευθερωθεί είτε να καταφέρει να επιβιώσει μέχρι να τον εντοπίσουν. Το σημείο, όμως, στο οποίο βρίσκεται είναι τόσο απομακρυσμένο από τις φυσιολογικές αναρριχητικές διαδρομές, που το καθιστά σχεδόν άβατο, περιορίζοντας στο ελάχιστο τις ελπίδες να τον αναζητήσει κάποιος εκεί. Άλλωστε, ο Aron είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος διαρκώς ξεπερνά το όριά του για να ανταγωνιστεί τη φύση, η οποία, όμως, για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται σκληρή και άκαρδη, μέσα από την τυχαιότητα και την απροβλεψία που συνθέτουν τα όριά της
Η ιδέα ενός εγκλωβισμένου ανθρώπου μέσα σ ένα πολύ περιοριστικό χώρο δίνει στο Danny Boyle την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει σε ανοιχτό χώρο σύνθετες τεχνικές δωματίου, εφαρμόζοντας μέχρι κεραίας το βασικό κανόνα του κινηματογραφικού συντακτικού που αναφέρει ότι όσο περισσότερο σε περιορίζει ένα θέμα χωρο-χρονικά τόσο η ποικιλία των λήψεων και η πολλαπλότητα της ματιάς ενισχύει την αφηγηματικότητα της ταινίας.
Κι αφού το σώμα του ήρωα παραμένει καθηλωτικά και ολέθρια εγκλωβισμένο ανάμεσα στα ανελέητα και ακλόνητα βράχια της Γιούτα, η διαφυγή του μυαλού μέσα από λιτά και περιεκτικά πλάνα στη λογική της τεχνικής Flash Back αποτελεί μονόδρομο για να υποψιαστεί ο θεατής ποιες ακριβώς ήταν οι παράμετροι της αστικής ζωής αυτού του ποιητή της δράσης.
Τελικά, δεν αργούμε να αντιληφθούμε ότι η μάχη του για τον απεγκλωβισμό και την επιβίωσή του δεν συνδέεται με την επιθυμία του να επιστρέψει στην ασφαλή φυλακή της πόλης, αλλά με τη δίψα του να συνεχίσει να διευρύνει το όριά του και να εμπλουτίζει τους ορίζοντες της προσωπικής του ελευθερίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου