Παίρνοντας όρκο να αλλάξει μοίρα
μόνη στη λίμνη να βουτά
ένιωσε τη γλυκιά πλημμύρα
που φέρνει δάκρυα και φωτιά
ακόμα ωραία, γεμάτη πόθους
σκοινιά μπουγάδας λαμπερά
μετρά τους έρωτες τους νόθους
και κατεβαίνει στη στεριά
σ ονειροπόληση δεμένη
ζευγάρια βλέπει αγκαλιαστά
ένας ψαράς την περιμένει
με μια σοδειά που σπαρταρά
του αφήνει χρήματα στο χέρι
και μια σταλιά του το ακουμπά
η αγάπη έστησε καρτέρι
μα εκείνη πίσω το τραβά
"άλλαξες όλη μου τη φύση
άνθισες κάθε μου γωνιά
σαν ένα ατέλειωτο μεθύσι
μοιάζει το πέλαο με φωτιά
νοίκι που βρήκα να πληρώσω
πριν μου αδειάσεις την καρδιά
μοιάζει η ανάγκη να σε νοιώσω
σκληρή σπιτονοικοκυρά
μαθήτρια αιώνια και δασκάλα
κάρβουνα μέσα στα σακιά
κάτω απ την πέτρινη τη σκάλα
κάτι σου έγραψα ξανά"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου